پیاپیں ٹَوک (پانزدھمی بھر)
رجانکار: اُزیر مھرؔ
۱۔ مردم ءِ مزن شانی ھمے
کِرد ءِ جوانی ءَ پیلو کنگ ءِ تہ ءَ اِنت کہ مارا ھمے کِرد وتی گُشاد ءُ
شرّی ءَ پیلو کنگ لوٹ اِیت۔یک کِردے وتی
سرجمی ءُ شرّی ءِ ھاتر ءَ کہ ما زیر اِیں
اِے مئے ساچشتکاری ءِ مستریں درشان اِنت۔
۲۔ ترا بیرگیں وت
پیلھی تھنا ایوکیں زند ءَ رس اِیت۔
۳۔ دُوا ھداوند ءِ نیمگ ءَ پچّ ترگ ءِ نام اِنت۔
۴۔ ما دُوا ءُ ابابت ءَ وتی جند ءِھاتر ءَ ناں بلکیں وتی
سیتّ ءُ نپ ءِ ھاتر ءَ جیڑ اِیں۔
۵۔داں ھما وھد ءَ تو
دنیا ءَ ھرروچ ھما پیم چارگ ءِ جھد مہ کن ئے انچوش کہ ھُداوند ئِے چار اِیت تو گڑا
تھنا سرزاھریں گوناپ ءُ ندارگاں آ دیم ھِچّ دیست کت نہ کن ئے۔
۶۔مردم ءِ مزنی ءِ کساس چہ آئی ءِ اِے کار ءَ بیت کہ آ گوں دگہ مردماں کجام کچّ ءُ ھساب ءَ
گپّ ءُ تران، دوستی ءُ نِند ءُ پادآیگ کنت۔
۷۔ وت ءَ را چہ ھما مردماں دیر بہ دار کہ تئی واھگ ءُ امیتاں
جھل جن اَنت۔ انچائیں مردم مدام انچوش کن اَنت بلے اسل مزنیں مردم ترا اِے مارشت
ءَ دے اَنت کہ تو ھم مزن جوڑ بیت کت کن ئے۔
۸۔ وھد ءُ دمان ءِ لزّت انچوش کہ سرپگ ءَ لگّ اِیت گیمرگ ءَ
بندات کنت۔ وھد ءِ سنگدلیں رَشت ءُ آپجت
ءَ مئے وشّی زیتّ اوگارگ بنت۔
۹۔ اِنسان ءِ جسم یک کید ءُ گواز اِنت۔ اِے تھنا آئی ءِ
ارواہ اِنت کہ شھشناب ءُ بے گواز اِنت۔
مائیکل کوئسٹ
۱۔دنیا ءِ مستریں تخت ءِ سر ءَ بیگ ءَ پد اوں ما گوں وتی
جند ءِ بُن ءَ نِند اِیں۔
۲۔من اِے بابت ءَ باز پگر ءُ سسا نہ کن آں کہ من پہ دگراں
چون آں چہ اِے گپ ءَ گیش کہ من پہ وت ءَ چون آں۔
۳۔من دگرانی گپ ءُ گُشتناں تھنا پمیشکا پرّام آں دانکہ وت ءَ را گھتر درشان کت
بہ کن آں۔
۴۔وھدے کہ مونجا ءُ ملور کنوکیں ھیال من ءَ پیڑا اَنت ءُ منی
سر ءَ اُرش کن اَنت گڑا ھچّ چیز منی کمک ءُ مدت کت نہ کنت چوش کہ دیم پہ کتابانی
نیمگ ءَ دِرک بندگ ءُ تچگ من ءَ کمک کنت۔ کتاب من ءَ زیت مُلمہ کن اَنت ءُ منی مجگ ءِ تہ ءِ مونجا ءُ ملوریں ھیالانی
ساھیلیں جمبراں تاچین اَنت ءُ ھلاس کن اَنت۔
۵۔دنیا ءِ تہ ءَ چہ درستاں مستریں چیز ھمیش اِنت کہ بزان ئے
چتور گوں وت ءَ سیادی کن ئے۔
۶۔ما چہ دگہ مردمانی
اِلم ءُ زانت ءَ بگندئے دربہ بر اِیں ءُ زانتکار بہ بئیں: بلے ما دانا تھنا ھما
وھد ءَ بئیں وھدے کہ چہ وتی جند ءِ دانائی ءَ در بر اِیں۔
۷-اگاں من وتی بابت ءَ جتائیں داباں گپّ ءُ تران کن آں گڑا چوش
پمیشکا کہ من وت ءَ را جتائیں داب
ءُ دروشماں چار آں۔
۸-ھما مردم کہ چہ تگلیپ ءُ آزار ءَ تُرس اِیت آ چہ ساری ءَ ھما چیز ءِ آزار ءُ گلیپ ءَ سگگ
ءَ اِنت کہ چرآئی ءَ تُرس ایت ئِے۔
۹-ھِچّ چیز یات ءُ تھتال
ءِ تہ ءَگوں ترندی ءَ پیوست بیت کت نہ کنت چوش کہ آ چیز ءِ شموشمگ ءِ
واھشت۔
۱۰-مارا چہ ھر چیز
ءَ کہ مکن کنگ بیت مئے واھشت ءُ واھگے پہ ھما چیز ءِ تلب ءَ ودی بیت۔
۱۱- من ءَ نا وانندگ ءُ
نزانتکارانی ھمراھداری دوست تر بیت
پرچا کہ آھاں اینچو اِلم ءُ زانت در نہ بُرتگ کہ ردیں ءُ بے
راھبندیں باوست بہ کن اَنت۔
۱۲-منی زند ھرابیں جاور ءُ بدھالیاں چکار اِنت، چرآھاں گیشتر
ھما اَنت کہ دنیگت ءَ نہ بیتگ اَنت۔
۱۳-دانائی ءِ چہ درستاں
پکاّئیں چیدگ گلَ ءُ شادھی اِنت۔
۱۴-وسوس ءُ زورآوریں ھیال دانائی ءُ گنوکی ءِ بنزہ انت۔
۱۵-منی اِزم ءُ کار زندگی کنگ اِنت۔
۱۶-پہ دگراں وت ءَ را ادارکی بہ دئے بلے پہ وت ءَ وت ءَ را مُجّتی بہ دئے۔
۱۷-شَرّیں سانگ ھما وھد ءَ بیت وھدے کہ زال کورے بیت ءُ جود
کَرّے بیت۔
۱۸-اگاں ماں دنیا ءَ
یک شَرّیں سانگے ھست گڑا ھما اِنت کہ چہ مھر ءَ گیش دوستی ءِ چھرگ ءُ رنگ ءَ جنت۔
۱۹- من اینچو راست نہ
گُش آں اینچو کہ من ءَ گُشگ لوٹ اِیت بلے امینچو گُش آں امینچو کہ من گُشگ ءِ ھمّت
کن آں ءُ ھردیں کہ من مزن تر بیان باں من گیشتر ھمّت کن آں۔
۲۰- وتی ھیال ءُ لیکہ ءِ سر ءَپُرجوشی ءُ وتسری ءَ پیوست بیگ ھوڈی ءِ شرتریں منّانک اِنت۔
مائیکل ڈی مونٹییگنے
۱- بتل گونڈیں گالرِداں
کہ چہ دراجیں کُتہ کاریاں در آتکگ اَنت۔
۲-اگاں کسے نہ بیتگین
ءَ کٹّگ ءُ زیرگ لوٹ اِیت گڑا آ مردم باید اِنت یک بے سریں جھدے بہ کنت۔
۳- بازیں ساری
بگندئے بے ساری یے ءُ درستاں چہ مستریں بے ساری ھمیش اِنت کہ زند ءَ انچوش بہ چارئے انچوش کہ
زند ھست اِنت نئیکہ انچوش زند بیگ لوٹ اِیت۔
۴-مھتلی مدام ھترہ ودی کنت۔ شریں مراگہ ءُ مراسا ءِ دراجکشّ
کنگ آئی ءِ زیان کنگ اِنت۔
۵-جُھد ءُ جپا
وژھالی ءُ آسودگی ءِ مات اِنت ءُ سُستی ءُ بیکاری ایشی ءِ بگیر اِنت کہ ھچّ
مردم ءَ را آئی ءِ جوان تریں ھچّ واھشتانی
مول ءُ مراد ءِ کِّر ءَ نیاورتگ ئِے۔
۶-ترندآپ ءَ پہ کساس
بہ نوش کہ ھنوشی نئیکہ راز دار اِیت ءُ
نئیکہ وادہ ءُ سوگند۔
۷-ساری ءَ ڈاہ داتگین ءُ ساری ءَ سلاھبند ءُ جریدگیں، چہ ساری ءَ تیار ءُ ساجو بیگ نیم گرھبری اِنت۔
۸-اسل دلیری بُزدلی
ءُ اِشتاپی ءِ میان ءَ اِنت۔
۹-شَرّیں کار ءُ کنش مارا سربلند کن اَنت ءُ ما وتی کار پد ءُ کنشانی پُسّگ اِیں۔
۱۰-ھما مردم کہ شرّ زند گوازین اِیت آ مردم شرّ واز ءُ نسیت
کت کنت۔
۱۱-تو من ءَ وتی مجلس ءُ نیاد ءَ بہ گوش ءُ من ترا ءَ گوش آں کہ تو کے ئے۔
۱۲-ھما چیز کہ پرآئی ءَ کم
نھاد لگ اِیت، آ کم ارزشت کرز اِیت۔
۱۳-مال ءُ دولت ءِ وشّی ءُ سیری تھنا آئی ءِ دزگرگ ءُ مالک
بیگ ءِ تہ ءَ نہ اِنت ءُ نئیکہ زرّزوالی
ءِ تہ ءَ اِنت بلکیں اِے وشّی آئی ءِ شرّ
کارمرزگ ءِ تہ ءَ اِنت۔
۱۴-مردمےءِ وتی جندءِ
بابت ءَ اِلم ءُ زانت آئی ءَ را چہ گروناکی ءَ رکین اِیت۔
۱۵-وت گلائی ءُ بٹاک
ءِ یک سیت ءُ نپے ایش اِنت کہ گپ جنوک
درسمائی رِد ءَ وتی جند ءِ ھیال ءُ لیکہ
ءِ درشانی کنگ ءَ اِنت۔ آئی ءَ را بِل کہ ھمے داب ءَ وتی درانگازی ءَ کنت ءُ گیشتر بہ گوش اِیت دانکہ آ وتی گپانی مانزمان
بہ بیت۔
۱۶-وھد ھر چیز ءَ را
پچ اِیت ءُ پھتو کنت؛ کس دانا ودی نہ بیت۔
۱۷-وھدے کہ چہ امیت ءَ گیش تُرسگ ءِ گیشتر سبب بہ بیت
گڑا پُشت ءَ کنزگ تچگے نہ اِنت ءُ اوشتگ ءُ جلّگ دانائی یے نہ اِنت۔
۱۸-سُستی ھجبر یک شَریں واھشتے ءِ
دزگرگ ءَ نہ رستگ۔
۱۹-ھما چیز ءِ کہ کمائینگ ءِ ترا واک ءُ وس ھست آئی ء ِ ھجبر ودار مہ کن ءُ مہ پِنڈ۔
۲۰- مئے مستریں دژمن کہ گوں آھاں مارا
ھاس مڑگ لوٹ اِیت، آ مئے جند ءِ اندر ءَ اَنت۔
۲۱-مسکرائی ءُ ٹٹولی کہ درد ءُ تورشت دے اَنت مسکرائی نہ اَنت۔
۲۲-اِے پیم کزا یک برے بہ بیت کہ کجام ھم وشّی یے پھک ءُ زگری ءَ بئیت کہ آ گوں گم ءِ ھور ءُ
ھواری ءَ بدل ءُ کم مہ بیت۔
۲۳-ھما مردم کہ مال ءُ دولت ءَ ببا دنت
بزاں سک با ز چیز ببا دنت، ھما مردم کہ دوستے ءَ ببا دنت بزاں گیشتر چیز
ببا دنت بلے ھما مردم کہ ھمت ءُ توکل ءَ ببا دنت بزاں آ، ھر چیز ءَ ببا دنت۔
میگل دے سیروانٹیس
۱-یک زیبائیں چیزّے ھجبر اینچو درد ءُ تورشت نہ دنت اینچو کہ آئی ءَ نہ گِندگ ءُ نہ اِشکُنگ-
۲-یک انسانے گوں وتی دستاں ناں بلکیں گوں وتی مجگ ءَ نکش کشّی ءُ گوناپ سازی
کنت۔
۳-مھر ءُ مرگ دو بانزل اَنت کہ شَرّیں مردم ءَ را گُلباگ ءَ بر اَنت۔
۴-ھر زیبائی یے کہ ما دنیا ءِ تہ ءَ گند اِیں آ ھُداوند ءِ گوناپ ءُ
دروشمے کہ مارا مئے بُندری ءُ ارواھی
بنزھاں جوڑ این اِیت ءُ یکجاہ کنت کہ چمود ءَ ماودی بیتگ ءُ آتلگ اِیں۔
۵-وتی سر ءَ ستک ءُ بیسہ کنگ جوان تر
ءُ سلامتیں زنداب ءُ راھبند اِنت۔
۶-سوھوی ءُ موھری ءِ ھاتر ءَ مُجّتی سبر ءُ اوپار لوٹ اِیت۔
۷-من ھمے اُمیت کن آں کہ شالا منی
واھگ ءُ مراد مُدام چہ ھما کاراں گیشتر بات کہ من پیلو کت اِش کن آں۔
۸-اگاں ما گوں زندگی ءَ وشّ ءُ رزا
بیتگ اِیں ، گڑا مارا گوں مرگ ءَ ناوشّ ءُ نا رزا بیگ نہ لوٹ اِیت پرچا کہ
اِے گواچی ھم چہ ھمے ھُداوند ءُ مالک ءِ
دست ءُ در ءَ کیت۔
۹-اِے ھژدری اِنت کہ مردم وتی شھار ءُ
دزرس ءِ پرکار ءَوتی دیدگاں بہ کنت ناں کہ دست ءَ بہ کنت پرچا کہ دست
کار ءَ پیلو کن اَنت ءُ ھلاس کن اَنت بلے چم پیسلہ کن اَنت۔
۱۰-شَرّتریں اِزمکاراں ھم اِے گُمان ءُ ھیال نیست کہ نہ تراشتگیں ءُ شرنہ
کتگیں مرمر ءِ سنگ ءِ تہ ءَ بود ءُ کمال مان نیست ءُ نئیکہ ساچشتکاری پدّر بیت
کنت۔اِے کتہ کار ءُ زانتکاریں ساچشتکارانی اِزم ءُ ھُنر ءِ برورد اِنت کہ چہ سنگ ء
مرمرد ءَ زیبائیں ءُ جوانیں بُت تراش اَنت
ءُ پلگاریں گوناپ اِش دے اَنت۔
۱۱-ھما سنگ ءمرمر کہ دنیگا تراشگ نہ بیتگ آ مزنیں اِزمکار ءِ چُنائیں ھیالے ءِدروشم ءُ گوناپ ءَ زُرت کت کنت ۔
مائیکل اینجلو
۱۔ھما بدلی بہ بئے کہ تو ماں جھان ءَ گندگ ئِے لوٹ ئے۔
۲۔انچوش زندگی بہ کن گوش ئے تو باندا مرئے۔ انچوش در بہ بر گوش ئے تو مدام زندگ مان ئے۔
۳۔چم ءِ بدل ءَ چم ءِ کشّگ تیوگیں جھان ءَ را کور کنت۔
۴۔وشّی ءُ شادمانی ھمے چیز ءِ نام اِنت کہ ھرچی تو جیڑئے، ھرچی تو گوش ئے ءُ
ھرچی تو کن ئے تئی دراھیں کار ءُکنش ھمزیل
ءُ ھمسنگ بہ بنت۔
۵۔اول سر ءَ آ ترا ڈالچار کن اَنت، پد ءَ ترا کلاگ گر اَنت، رند تر ءَ گوں تو
مڑ اَنت ءُ آسر ءَ تو باج برئے۔
۶۔ھرجاہ ءَ کہ مھرھست اود ءَ زندگی ھست۔
۷۔نِزوریں مردم ھجبر پھل کت نہ کنت۔ پھل کنگ مھر ءُ مھکمیں مردمانی ھاسیت ءُ
شَرّی یے۔
۸۔آجوئی یے آجوئی بیگ نہ کرز اِیت اگاں آئی ءِ تہ ءَ ردی کنگ ءِ آجوئی مان نیست۔
۹۔ھُداوند ءِ نیکراہ نیست۔
۱۰۔من کسّ ءَ نیل آں کہ منی مجّگ ءِ سر ءَ گوں وتی سلیں پاداں بہ گرد اِیت۔
۱۱۔مردم وتی ھیال ءِ برورد اِنت۔ ھرچی کہ آ جیڑ اِیت ھما جوڑ بیت۔
۱۲۔کس من ءَ بید ء منی اجازت ءَ من ءَ
دردیگ ءُ زھمیگ کت نہ کنت۔
۱۳۔وتی شوھازگ ءُ پولگ ءِ گھتر ءُ شرتریں راہ ھمیش اِنت کہ وت ءَ را دگہ
مردمانی ھزمت ءِ تہ ءَ گار بہ کن۔
۱۴۔یک دلے ءَ گوں یک کار ءُ کردے ءَ وشّی دیگ چہ ھزاراں سرانی ابابتءِ تہ ءَ
جھل بیگ ءَ گھتر اِنت۔
۱۵۔ھرچی کہ تو کن ئے آ پوچک ءُ بے پکرات بیت بلے اِے باز المی اِنت کہ تو پد
ءَ ھم آ کار ءَ بہ کن ئے۔
۱۶۔مردم گری ءِ سر ءَ تئی سِتک ءُ بیسہ باید اِنت ھلاس مہ بیت۔ مردم گری زِر ءِ پیم ءَ اِنت۔ اگاں زِر ءِ لھتیں ترمپ ناپاک اَنت تیوگیں زِر ناپاک نہ
بیت۔
۱۷۔من جنگ ءُ شدت ءِ بگیر ءَ آں پرچا
کہ وھدے شِدت شر درا بیت اِے ادارکی شَرّی
یے بلے ھرابی کہ چریشی ءِ سوب ءَ ودی بیت آ دائمی ھرابی یے۔
۱۸۔ھرشپ کہ من وپسگ ءَ رو آں من مرآں ءُ دومی سھب ءَ وھدے کہ من چہ واب ءَ پاد
کایاں من دوبر ودی باں۔
۱۹۔ھردیں کہ تو گوں وتی ھلاپیں مردمےءَ دیم پہ دیم بیت ئے۔ آئی ءِ سر ءَ گوں
مھر ءَ باج بر۔
۲۰۔زمین ءِ سر ءَ ھر بنی آدم ءِ زلورتانی مزنیں کساسے ءَ دلجمی ءُ سیری ءِ سامان ھست
بلے ھرمردم ءِ لالچ ءُ تماہ ءِ دلجمی ءِ سامان نیست۔
۲۱۔ تئی کار ءُ کنش تئی گھتر ءُ پرارزشتیں کارانی بابت ءَ درشان اِیت۔
۲۲۔ مھر دنیا ءِمھکم تر ءُ زور آور تریں تاکت اِنت بلے پد ءَ اوں درستاں چہ آجز
تر یں لیکہ ءُ ھیال اِنت۔
۲۳۔تو من ءَ بندیگ کت کن ئے، تو من ءَ
دردءُآزار دات کت کن ئے، تو منی جسم ءُ بالاد ءَ ھم تباہ ءُ برباد کت کن ئے
بلے تو منی مجگ ءَ بِھ بندیگ کت نہ کن ئے۔
۲۴۔ھچّ چیز چو پریشانی ءِ پیم ءَ جسم ءَ زیان
ءُ نزور نہ کنت۔ھرکس ءَ کہ ھُداوند ءِ سر ءَ ستک ءُ بیسہ اِنت آ بایداِنت چُنائیں ھم چیزے بابت ءَ پریشان بیگ ءَ ھجالت بہ بیت۔
۲۵۔من دنیا ءِ دراھیں مزنیں نیکراھانی بُنکی راستی ءَ منّ آں۔
۲۶- زور ءُ تاگت چہ جسمانی ءُ سرزاھری بود ءُ توانائی ءَ نئیت اِے چہ شکت نہ
وروکیں واھگ ءُ ارادہ ءَ کیت۔
مھندس گاندھی
۱۔ من اِے چیستان درگیتکگ کہ تو داں ھما وھد ءَ مھر بہ کن ئے داں تو زھمیگ بہ
بئے، آسر ءَ ھچ درد ءُ زھم نہ مان اِیت تھنا گیشترمھر مان اِیت۔
۲۔مارا ھداوند شوھازگ لوٹ اِیت ءُ آ شور ءُبے تاھیری ءِ تہ ءَ درگیجگ نہ
بیت۔ھداوند ھاموشی ءِ دوزواہ اِنت۔ ابرم ءَ بہ چار، درچک، پُل، کاہ دراہ ھاموشی ءَ
رُد اَنت؛ اِستال، ماہ ءُ روچ ءَ بہ چار
کہ چتور ھاموشی ءِ تہ ءَ جُنز اَنت۔ مارا ارواھانی دزسمارگ ءَ ھاموش ءُ بہ ترک ءُ توار
بیگ لوٹ اِیت۔
۳۔ تو اگاں یک ھزار مردم ورگ وارینت کت نہ کن ئے گڑا یک مردمے ورگ وارین۔
۴۔ما اِے زمین ءِ سر ءَ مزنیں کار کت نہ کن ئے تھنا کسانیں کار گوں مزنیں مھر
ءَ کت کن اِیں۔
۵۔کسے ءِ نہ لوٹگ، مھر نہ کنگ، ھیال نہ دارگ، ھرکسی شموشگ، منی ھیال ءَ اِے
باز مزنیں گژنے ءُ پہ ھما مردم ءَ مستریں
نیزگاری یے کہ ورگ ءَ ھچے نیست۔
۶۔وشّی مھر ءِ دام ءُ ماھور اِنت کہ چریشی ءِ سبب ءَ تو ارواھاں شکار کت کن ئے۔یک وشّ ءُ وژھالیں دلے مھر ءِ آس ءَ
روکیں دلے ءِ سدکیں برورد اِنت۔
۷۔اِے مئے کار ءُ کنشانی کچ ءُ کساس نہ اِنت بلکیں مھر ءِ کساس اِنت ارزشت دار
اِیت کہ ما کارانی تہ ءَ ھوار ئِے گیج اِیں۔
۸۔درستاں چہ مستریں نادراھیاں یکےھمیش اِنت کہ پہ کس ءَ کسے مہ بئے۔
۹۔کس ءَ ھجبر مئیل کہ گوں تو دوچار کپگ ءَ پد گھتر ءُ وشتر مہ روت۔ھداوند ءِ
مھروانی ءِ زندگیں چھرگ ءُ درورے بہ بئے۔مھروانی تئی گوناپ ءِ سر ءَ، مھروانی تئی
چمانی تہ ءَ، مھروانی تئی بچکند ءِ تہ ءَ پدّر بہ بیت۔
۱۰۔اِے مہ جیڑ کہ اسیلیں مھر ءِ ھاتر ءَ مھر ءَ را جتا ءُ ھاس بیگ لوٹ اِیت۔ھماچیز
کہ مارا پکار اِنت آ بے دمبرگ ءَ مھر کنگ اِنت۔کسانیں کار ءُ چیزانی تہ ءَوپادار بہ بئے پرچا کہ ھمے
کارانی تہ ءَ تئی زور ءُ تاگت پھمیان اِنت۔
۱۱۔من چوتچک ءَ سدک نیاں کہ گُلباگ چہ
پیم ءَ بیت بلے اِے گپ ءَ من جزم آں کہ
وھدے ما چرے جھان ءَ رو اِیں ءُ ھداوند
وھدے کہ مئے پیسلہ ءَ کنت، آ اِے جست نہ کنت کہ 'تو وتی زندگی ءَ چینچو شَرّی کتگ؟
بلکیں اِے جست ءَ کنت،' ھما کار کہ تو ماں دنیا ءَ کتگ گوں چینچو مھر ءِ ھواری ءَ
کتگ، چینچومھر تئی کار ءُ کنش ءِ تہ ءَ ھوار بیتگ؟'
۱۲۔مھر ھما نیبگ اِنت کہ ھر وھد ءَ آئی ءِموسم اِنت ءُ
ھرکسی دزرس ءَ اِنت۔
۱۳۔ایمنی گوں یک بچکندے ءَ بندات بیت۔
۱۴۔مھروانیں گال پہ گوشگ ءَ گونڈ ء ُ آسان بیت کت کن اَنت بلے آھانی پدگوانک بیرگ ءَ بے گواز ءُ بے آسر اِنت۔
۱۵۔گوست گوستگ، باندات انگت ءَ نیاتکگ۔ مئے گور ءَ تھنا مروچیگیں روچ ھست اِنت۔بیا بندات کن اِیں۔
۱۶۔گوں سادگی ءَ زندگی بہ کن دانکہ دگہ مردم ھم گوں سادگی ءَ زند گوازینت کت بہ کن اَنت۔
۱۷۔چہ وتی نگھپانیں پریشتگ ءَ گُشادتر
سپر مہ کن۔
۱۸۔تو دنیا ءِ ایمنی ءِ دیمروئی دیگ ءِ ھاتر ءَ چی کت کن ئے؟ لوگ ءَ برو ءُ
گوں وتی کھول ءَ مھر بہ کن۔
۱۹۔ھما زندگی پہ دگرانی ھاتر ءَ کنگ نہ بیتگ آزندگی یے نہ اِنت۔
۲۰۔تو اگاں آجز تبیں مردمے ئے، ھِچّ چیز ترا سانمند نہ کنت نہ کہ توسیپ ءُ
ستا، نئیکہ کم شرپی ءُ بنّامی پرچا کہ تو
زان ئے کہ تو کے ئے۔
مادر ٹریسا
۱۔من ءَ ھیلکاری ءِ یک یک ملٹے ءِ سر ءَ کنت بیتگ بلے من گوشتگ،' یل مہ
دئے۔انّی سگّ ءُ پاوان کن ءُ وتی پشکپتگیں تیوگیں زند ءَ چو باجبریں پھلوان ءَ
گوازین۔
۲۔اگاں منی مجگ یک چیزے ءَ ودی کت کنت ءُ منی دل آ چیز ءِ سر ءَ سِتک ءُ یکین
کت کنت گڑا آ چیز من ءَ الم ءَ رس اِت کت کنت۔
۳۔ھمامردم ءَ کہ ھیال ءُ گمان نیست،
آمردم ءَ را بال ءُ پَر پر نیست۔
۴۔مردمانی سر ءَ تھنا آھانی جسم ءِ
رنگ ءِ سوب ءَ زھر ورگ ءُ کنت کنگ ھرابیں گپے ءُ اِے چیز ءَ را ھچّ باکے نیست کہ
کجام رنگ زِدّ ءُ کنت کنت، اِے بس پھک ءَ رد اِنت۔
۵۔تو اگاں مول ءُ مرادے ءِ ھاتر ءَ
مڑئے، تو ھچّ ببا نہ دئے۔ منی مجگ ءِ تہ ءَ شکست وارتگیں مردم ھما اَنت کہ آھانی
یک مول ءُ مرادے نیست کہ آئی ءِ ھاتر ءَ آ مردم ھیال ءُ اِنانے بہ دار اَنت۔
۶۔یک مزنیں باجبر ءُ گرھبریں مردمے بیگ ءِ ھاتر ءَتو باید اِنت وتی سر ءَ اِے
ستک ءُ بیسہ ءَ بہ کن ئے کہ تو چہ درستاں شَرّ ترئے۔ تو اگاں چہ درستاں شَرّتر نہ
ئے پد ءَ اوں انچیں نیمونے بہ کن کہ تو چہ درستاں جوان تر ئے۔
۷۔تو ھرچی جیڑگ ءَ ئے تو ھما مردم جوڑ بیگ ءَ ئے۔
۸۔کٹوک ءُ باجبریں مردم جِم(Gym) ءَ جوڑ نہ بنت۔ باجبریں
مردم چہ ھما چیز ءَ جوڑ بنت کہ آ ھانی اندر ءِجھلانکی ءَ ھست اِنت؛ یک واھگے، یک
وابے، یک دیدانکے۔
۹۔دگہ مردم
بگندئے لزت ءَ زان اَنت بلے لزت وشّی یے نہ اِنت۔ایشی ءَ چہ ھما ساھگ ءَ گیشترھچّ ارزشت نیست کہ مردمے ءِ رندگیری ءَ
کنت۔
۱۰۔ھما مردم کہ زندگی ءَھترہ ءُ گپچل زیرگ ءَ
دلاور نہ اِنت، آ زندگی ءِ تہ ءَ ھچّ کار پیلو کت نہ کنت۔
مھمد الی
۱۔ھرچیز کہ دنیا ءِ تہ ءَ ما گنداِیں آ ساچشتکاریں زالبولانی کار ءُ کرد اِنت۔
۲۔باج پہ ھما مردمان اِنت کہ آ گشت کت
کن اَنت کہ' باج منیگ اِنت' سوبمندی پہ آ ھما مردمان اِنت کہ آ گوشگ بندات کن اَنت
' من سوبمند باں' ءُ آسر ءَگوش اَنت ' من
سوبمند بیتگ آں'۔
۳۔داں وھدے کہ راج ءِ زندگی ھترہ ءُ بیم ءِ دیمپان نہ بیت، جنگ یک کوشے۔
۴۔منی گندگ ءِ ھِچّ پیم ءَ مانا اِے
نہ اِنت کہ منی دروشم ءُ گوناپ ءَ بہ گندئے۔ منی ھیالانی پھمگ ءُ سرپدبیگ منی گندگ
اِنت۔
۵۔وتواجھی ءُ وت مستری دیگ نہ بیت، پچگرگ بیت۔
۶۔ھر راج ءَ اِے ھک ھست کہ پہ وت ءَ شَرّیں ءُ روائیں روشت ءِ لوٹ ءَ بہ کنت
ءُ ھچ ملک دگہ ھند ءُ کشور ءِ راھبندانی پامالی ءَ مہ کنت۔
۷۔تاکت ءُ واکداری بید ء شرت ءُ کید ءَ گوں
راج ءَ سیادی دار اِیت۔
۸۔ھرجاہ ءَ کہ آجوئی نیست اود ءَ مرگ ءُ تباھی اِنت۔
۹۔سائنس دودمان، زندمان ءُ سوبمندی ءِ چہ درستاں مستریں لائکیں راھشون
اِنت۔سائنس ءَ ابید دگہ راھشونے ءِ شوھازگ بے پروائی، گھیڑی ءُ وسّاچیں باوستے۔
۱۰۔راجے ءِ زور ءُ توان ءِ وروکیں تیوگیں ھرابی نیکراہ ءِ نام ءَ کنگ بیتگ
اَنت۔
۱۱۔ آھیر ،لب ءُ لالچ، ءُ کست ءُ کینگ
ءِ رکینگ ءُ دارگ ءِ ھاتر ءَ دنیا ءِ دراھیں شھر ءِ مردم اِلم ءُ زانشت دیگ بہ
بنت۔
۱۲۔ما وتی راھبنداں ھِچ آزمانی کتابے ءِ بنکی راھبند نہ لیک اِیں کہ چہ ھداوند
ءِ نیمگ ءَ آتکگیں پاکتاکے ءِ بھر اَنت۔
ما وتی ھیال ءُ سکین ءَ نہ چہ آزمان ءَ ءُ نئیکہ چہ درنگیبی دنیا ءَ زیر اِیں
بلکیں ما وتی سکین ءَ چہ زندگی ءَ زیر اِیں۔
۱۳۔لوگے ءِ ایمنی ملکے ءِ ایمنی اِنت ءُ ملکے ءِ ایمنی دنیا ءِ ایمنی اِنت۔
۱۴۔آجوئی ءُ وتواجھی منی کِردار ءَ جوڑ کنت۔
مستپا کمال اتاترک
سرشون:
Brilliant Quotes – An App from
Google Play Store
0 Comments