پیاپیں ٹَوک (دومی بھر)

 

 

 

 

رجانکار: اُزیر مھرؔ

 

۱۔ درور راھشونی یے۔

۲۔ وھدے کہ ما پہ دگراں زندگ بئیں زند مئے ھاتر ءَ گران تِر وَ بیت بلے ازگار ءُ وژھال تِر ھم بیت۔

۳۔ ھما مردم کہ چہ اڑ ءُ جنجالاں باج بارت ءُ مھکمی ءُ توانائی ئِے رس اِیت، آئی ءِ گْور ءَ ھما تاکت ءُ ھاٹیگ کیت اِنت کہ آ دْراھیں جیڑ ءُ جنجالاں شکست دنت۔

۴۔ سوبمندی وَشّی ءِ کلیت نہ اِنت وَشّی سوبمندی ءِ کلیت اِنت۔ اگاں ھما کار ءَ تو کنگ ءَ ئے ترا گوں آئی ءَ مھر اِنت، تو سوبمند بئے۔

۵۔ گُڈسر ءَ دْراھیں کار پہ الکاپی ءَ بنت داں کہ اَنّی اڑمُنجی ءِ سر ءَ بہ کند، ھمے ساھتاں زندگی بہ کن ءُ بہ زان کہ ھرچی پہ سببے بیت۔

۶۔ وھدے کہ ما گیشتر زانت ءُ سرپدی دربر اِیں چیز گیشتر پھمگ بیگ ءِ بدل ءَ پھمیان تِر بنت۔

۷۔ سوبمندی ءِ یک مستریں رازے ھمیش اِنت کہ ھما مردم ءِ پیم ءَ زند ءِ سکّی ءُ سوریاں اوپار بہ کن کہ بِھ دم نہ بارت۔

 

البرٹ چوائیٹزر

 

۸۔ راستی چہ ڈالچار کنگ ءَ ھلاس ءُ بیگواہ نہ بنت۔

۹۔ چہ ھاموشی ءَ پد، ھما چیز کہ درشان نہ بووکیں چیز ءِ درشانی ءِ سکّ نزیک ءَ آتک کنت، آ سوت اِنت۔  

۱۰۔ من لوٹ اِتگ کہ جھان ءَ بدل بہ کن آں۔ بلے من ھمے سرپد بیتگ آں کہ ھما چیز کہ مردم آئی ءِ بدل کنگ ءَ جزم بیت کنت وتی جند اِنت۔

۱۱۔ جھان ءِ تھنا یک کُنجے ھست کہ تو آئی ءَ ھتمن بدل کُت کن ئے ءُ آ تئی وتی جند اِنت۔

 

 آلڈیس ھکسلی

 

۲۱۔ ھما مردم کہ جُھد ءُ جپا کنت، پہ آئی ءَ ھِچّ نہ بیتگین نہ اِنت۔

۱۳۔ من وتی پِت ءِ منّتوار آں کہ من ءَ زندے داتگ ئِے بلہ چریشی ءَ گیش وتی استاد ءِ منّتوار آں کہ من ءَ شَرّیں زندے داتگ ئِے۔

 

 

 سکندر آزُم

 

۱۴۔ برے برے تھنا یک مردمے ساڑی نہ اِنت انچو سما بیت گُش ئے زاناں تیوگیں دنیا ویران ءُ بے وانک اِنت۔

۱۵۔شائر ءُ بامرد یکیں ٹَک ءُ بولک ءِ مردم اَنت۔ بامرد ھما کار کن اَنت ءُ پیش دار اَنت کہ آ شائراں جیڑ اِتگ ءُ مار اِتگ۔

۱۶۔ سوت ءُ زیمر دل ءِ لبزانک اِنت اِے ھما وھد ءَ بندات بیت وھدے کہ گپّ ءُ بولی آسر بیت۔

۱۷۔ مھر ءُ مھبت ھر دل ءِ دلکَشّیں ءُ دلدوستیں بانگواہ اِنت۔

 

 الپانس دا لمارٹین

 

۱۸۔ ما چیزاں ھما پیم ءَ نہ چار اِیں کہ ھما وڑ ءَ اَنت بلکیں ما ھما پیم ءَ چار اِین  اِش کہ ما ھما پیم ءَ اِیں۔

 

۱۹۔ مھر بِھ ابرمی مَرگ ءَ نہ مِر اِیت ۔ اِے ھما وھد ءَ مِر اِیت وھدے کہ ما نہ زان ایں کہ چتور ایشی ءِ بُنزہ ءُ سرچمّگ ءَ سیر ءُ ازگار بہ کن اِیں۔ اِے نادانی، جاھلی، ردی ءُ ریپّکاری ءَ مِر اِیت۔ اِے نادْراھی ءُ زِھماں ءَ مِر اِیت، بیزاری، دلریشی، مونجائی، گیمّرگ، داگ دار ءُ سیہ تھار کنگ ءَ مِر اِیت۔

 

۲۰۔ ما دوبر ءَ زند ءِ تام ءِ چَشگ ءِ ھاتر ءَ نبشتہ کن اِیں؛ یکے انّیگیں وھد ءَ ءُ دومی گْوستگیں وھد ءَ ۔

۲۱۔ زندگی مردمے ءِ ھِمّت ءُ توکل ءِ کَچّ ءُ کِساس ءَ بیلّ ءُ آلاڑ بیت اِنت۔

۲۲۔ ھما مردم کہ جُھلانکی ءَ زند گوازینگ ءَ اَنت آھاں مَرگ ءِ ھِچّ تُرس ءُ بیمّ نیست۔

۲۳۔ سوت مئے جسم ءِ دْراھیں جتائیں انداماں یکجاہ آپ کنت۔

۲۴۔   مھر ءُ مھبت ءِ تہ ءَ پرچا ءَ مہ شوھاز، مھر ءِ تہ ءَ پرچا نیست، ھِچّ سبب نیست، ھِچّ درشانی ءُ گیشواری نیست، ھِچّ توجیل نیست۔

۲۵۔ ما سپر کن اِیں۔ مئے تہ ءَ لھتیں مُجّتی سپر کنت، دانکہ دگہ شھر ءُ مُلکاں بہ شوھاز اِیت، لھتیں زندگیاں بہ شوھاز اِیت، ءُ لھتیں ارواھاں بہ شوھاز اِیت۔

۲۶۔ شَرّیں چیز پہ ھماھاں بنت کہ پہ زیتّ ءُ گُشاد کار کن اَنت۔

 

 انائیس نِن

 

۲۷۔ اِے چیز تئی دیمروئی ءِ سپر ءِ مزنیں گامے ءِ چیدگ اِنت وھدے کہ تو مارئے تھنا تو وت یک کارے ءِ کنگ ءِ بدل ءَ دگہ مردمانی مدت ءُ کُمک ءَ جوان تِر کارے ءَ کُت کن ئے۔

۲۸۔ دْرستاں چہ مستريں چیزے ءِ ارادہ ءُ مول ءُ مراد ءَ بہ دار۔

۲۹۔ من امینچک مستر باں من اِے چیز ءِ سر ءَ کمّ اِنان دے آں کہ مردم چے گْوش اَنت، من تھنا چار آں کہ آ چے کن اَنت۔

۳۰۔ ھما مردم کہ سوبمند بیتگ اَنت ھما اَنت کہ یک کِشکے گچین کُتگ اِش ءُ گوں ھمائی ءَ بندوک بیتگ اَنت۔

۳۱۔ تو داں ھما وھد ءَ کسے ءَ پدیانک ءِ سر ءَ دِکّہ دات نہ کن ئے داں وھدے کہ آ مردم آئی ءِ سر ءَ سرکپگ ءَ رازیگ مہ بیت۔

 

 

 انڈریو کارنیگی

 

۳۲۔ چینچو وَشّ ءُ شَرّیں کارے بیتگ اَت اگاں کسے ءَ یک دمانے ودار کنگ ءَ پیسر دنیا ءِ گھتر کنگ ءِ کار بندات کُتیں۔   

۳۳۔ وتی چپّ ءُ چاگرد ءَ تالانیں دْراھیں زیبائی ءَ  انگت ءَ بہ جیڑ ءُ بہ چار ءُ گَلّ بہ بئے۔

۳۴۔ اِے اسل ءَ ھیران کنوکیں گپّے کہ من وتی ھیال ءُ لیکہ بے مانا ءُ بے پائدگ بیگ، نہ بیتگیں ءُ ناپیلھہ بیگ ءَ پدھم  یلہ نہ داتگ اَنت، پد ءَ ھم برجاہ داشتگ اَنت پرچا کہ ھرچیز ءَ پد اوں منی سِتک اِنت کہ بُندر ءَ مردم دل ءَ شَرّ اَنت۔

۳۵۔ مات ءُ پِت تھنا شَرّیں پنت ءُ نسیت دات کن اَنت یا وتی چُکّاں راستیں راہ ءَ آورت کن اَنت، بلے مردمے ءِ کِردار ءِ گُڈّی جوڑ کنوک آئی ءِ وتی جند اِنت ءُ اِے واک آئی ءِ وتی جند ءِ دست ءَ اِنت۔

۳۶۔ کسّ پہ دیگ ءَ ھجبر نیزگار نہ بیتگ۔

۳۷۔ ھرجاہ ءَ کہ اُمیت ھست، اود ءَ زندگی ھست۔ اُمیت مارا تازھیں ھمّت ءُ توکلے دنت ءُ مارا دوبر مھکم جوڑ کنت۔

۳۸۔ من دْراھیں بَزّگی ءُ واریانی بابت ءَ نہ جیڑ آں، بلکیں انگت ءَ پشتکپتگیں زیبائی ءِ بارو ءَ جیڑ آں۔

۳۹۔ مردم ترا گْوشت کُت کن اَنت کہ وتی دپ ءَ بند کن بلے اِے چیز ترا وتی جند ءِ ھیال ءُ لیکھے ءِ واھُند بیگ ءَ نہ دار اِیت۔

۴۰۔ من یک چیزے دربرتگ تو تھنا اَڑ ءُ کُڑے ءَ پد یک مردمے ءَ اسل ءَ زانت کُت کن ئے ءُ تھنا ھما وھد ءَ آھانی اسل کِردار ءِ پیسلہ ءَ کُت کن ئے۔

۴۱۔ من باید اِنت وتی ھیال ءُ دیدانکاں برجم بہ دار آں بگندئے آ وھد کیت وھدے کہ من آھانی سرجم کنگ ءِ لائک باں۔

۴۲۔ من اسل ءَ وتی امیتاں اڑمنجی، بزّگی ءُ مرَگ ءِ بنھشت ءِ سر ءَ بست نہ کن آں منی ھیال ءَ ایمنی، تاھیر دوبر پد ءَ کاینت۔

۴۳۔ ھما مردم کہ بیمّ ءُ تُرس ءِ آماچ اَنت، تھنا اَنت، مونجا ءُ ناوَشّ اَنت، آھانی ھاتر ءَ جوان تِریں اِلاج ھمیش اِنت کہ ڈنّ ءَ انچیں جاھے ءَ دربیا اَنت، ھمود ءَ کہ ءَ آرام ءَ اِنسر اِت کُت کن اَنت، گوں بھشتی ندارگ، ابرم ءُ ھُداوند ءَ ایوک بیت کن اَنت۔ پرچا کہ تھنا پد ءَ کسے مار اِیت کہ ھرچی بیگ ءَ اِنت بِلّے ھمے پیم بیت۔

  

 اینی پرینک

۴۴۔ سوبمندی ءِ راہ ھمیش اِنت کہ مزنیں، مُھکمیں گامگیج بہ زیر ئے۔

۴۵۔ ھر یک جیڑھے یک داد ءُ سوگاتے، بید ء جیڑہ ءُ جنجالاں ما ردوم نہ زیر اِین ءُ نہ رُد اِیں۔

۴۶۔ وتی اڑ ءُ جنجالاں پجّاہ بیار بلے وتی زور ءُ تاکت ءَ توجیلانی ھاتر ءَ ندر بہ کن۔

۴۷۔ وھدے کہ تو منّتوار ئے تُرس گار ءُ بیگواہ بیت، ازگار ءُ سیری پدّر بیت۔

۴۸۔ پرچا لسّ زندمانے بہ گْوازین ئے وھدے کہ تو ھاسیں زندے گْوازینت کُت کن ئے۔

۴۹۔ وتی اِنان ءُ دلگوش ءَ ھما جاہ ءَ بہ کن کہ تو ھمود ءَ روگ لوٹ ئے نَے کہ ھما چیز ءِ سر ءَ ترا تُرس اِیت۔

۵۰۔ اِے تئی شَور ءُ پیسلہ اَنت، تئی جاورھال نہ اَنت، کہ تئی نسیب ءُ تالہ ءِ پیسلہ ءَ بہ کن اَنت۔

۵۱۔ ترا وتی روچ ءِ ھاتر ءَ مراسا داں ھما وھد ءَ بیت کُت نہ کنت داں وھدے کہ ترا تئی زندگی ءِ ھاترا ءَ مراسا نہ بیت اِنت۔

۵۲۔ زند ءِ تہ ءَ یا وَ ترا جوزہ یا دل ایکیمی پکار اِنت۔  

 

 انتھنی روبنس

 

۵۳۔ من ءَ مہ گْوش کہ ماہ دْرپشگ ءَ اِنت، من ءَ آئی ءِ جلشک ءَ پْرُشتگیں کانچ ءِ شَم ءَ پیش بہ دار۔

۵۴۔ ھر ھوڈے یک اڑاندے ءِ دیمپان بیت کُت کنت؛ اِے ھمروچیگیں زند اِنت کہ ترا پھریگ کنت ءُ دم برائین اِیت۔   

۵۵۔ اِزمکار ءِ کِرد جُستانی جُست کنگ اِنت، آھانی پسّو دیگ نہ اِنت۔

۵۶۔ چونیں وَشّتبیں موسمے مرچی ۔ من پیسلہ کُت کنگ ءَ نہ آں کہ چاہ بہ ور آں یا وت ءَ پاھو بہ دے آں۔

۵۷۔ دانائی چہ اُمر ءُ سند ءَ نئیت بلکیں زانشت ءُ دربردگ ءَ چہ کیت۔

۵۸۔ چہ مھر ءُ مھبت ءَ تُرسگ زندگی ءَ چہ تُرسگ اِنت، ءُ ھما مردم چہ زندگی ءَ تُرس اَنت آ پیسر ءَ چہ سَے رند ءَ مُرتگ اَنت۔

۵۹۔ نبشتہ کارے ءِ کار جیڑہ ءُ جنجال ءِ توجیل کنگ نہ اِنت بلکیں شَرّی سر ءَ جیڑہ ءِ درشان کنگ اِنت۔

۶۰۔ تھنا ھما کہ مھر ءُ مھبت کنت، شَرّی سر ءَ یات کُت کنت۔

 

 انتون چیکوپ

 

۶۱۔ ھما مردم کہ ھرکسی دوست اِنت کسیّ دوست نہ اِنت۔

۶۲۔ اِزم تھنا ابرم ءِ گیگان ءَ نہ گیپت بلکیں آئی ءِ کمّیاں ھم سرجم کنت۔

۶۳۔ بید ء دوستاں کسّ زند گوازینگ پسند نہ کنت، بِلّے توری آئی ءِ گْور ءَ سجّھیں سامان ءُ ازباب ھست اَنت۔

۶۴۔ مزنشانی چہ شَرپ ءُ اِزت ءِ رسگ ءَ نہ اِنت، بلکیں آئی ءِ کرزگ ءَ اِنت۔

۶۵۔  وشّی ءُ شادھی زند ءِ مانا ءُ مول ءُ مراد اِنت، سرجمیں مکسد اِنت، ءُ انسان ءِ وجود ءِ گُڈّسر اِنت۔

۶۶۔ جتائیں مردم، جتائیں وڑ ءُ پیماں، جتائیں سبباں وشّی شوھاز کن اَنت۔

۶۷۔ وشّی مئے جند ءِ سر ءَ اِنت۔

۶۸۔ وشّی سوچ ءُ بِچار کُتگیں کارانی تہ ءَ ارواہ ءِ درانگازی اِنت۔

۶۸۔ دوستی دوجسمانی تہ ءَ یک ارواھے ءِ جاہ کنگ ءِ نام اِنت۔

۶۹۔ وتی جند ءِ زانگ سرجمیں دانائی ءِ بندات اِنت۔

۷۰۔ چہ نگدکاری ءَ رکّگ ءِ ھاتر ءَ، ھِچّ مہ گْوش، ھِچّ مہ کن، ھِچّ مہ بئے۔

۷۱۔ ھما مردم کہ زان اَنت، آ کار ءَ کن اَنت، ھما کہ سرپد بنت، آ وانین اَنت۔

۷۲۔ دْراھیں انسانی کارانی تہ ءَ چہ اِے ھپتیں سبباں یکے یا باز بیت کن اَنت: موہ، ابرم، مجبوری، آدت، سبب، جزبگ ءُ واھشت۔

۷۳۔ کار ءِ تہ ءَ وَشّی ءِ بیگ کار ءِ تہ ءَ پیلھی ءُ پُھتوھی کار اِیت۔

۷۴۔ وشّی، ارواہ ءَ آئی ءِ دْرستاں چہ شَرّتِریں جاہ ءَ نادینگ ءِ نام اِنت۔

۷۵۔ اِزم ءِ مکسد چیزّانی ڈنّ ءُ زاھری گوناپ ءِ پیشدارگ نہ اِنت بلکیں آھانی اندری شان ءُ مزنی ءِ پیشدارگ اِنت۔

۷۶۔ بَزّگی ءُ سکّی ھما مردماں پدّر کنت کہ اسل ءَ دوست نہ اَنت۔

۷۷۔ یک جنگے ءَ باج برگ بس نہ اِنت، اِے گیشتر الّمی اِنت کہ ایمنی ءَ برجم بہ دار ئے۔

۷۸۔ دوستے بیگ ءِ واھشت دارگ یک اشتاپی کارے، بلے دوستی کمّ کمّ ءَ پُھتو بیوکيں نیبگے۔

 

ارستو

 

۷۹۔ من ترا نہ گْوشگ ءَ آں کہ اِے کار پتّو آسان بیت بلے من ترا اِے گْوشگ آں کہ اِے ستاکرزیں کارے بیت۔

۸۰۔ من اِے گپ ءَ نہ منّ آں کہ مردم چہ جُھد ءُ جپا ءَ مِر اَنت۔ آ چہ زھنی زور، پریشانی ءُ تُرس ءَ مِر اَنت۔۔۔ چہ ھرابیں ءُ بدیں جزبگاں مِر اَنت۔ ھمے چیز ایشانی کاتل اَنت جھد ءُ مھنت اِنّاں۔ گواچن ھمیش اِنت کہ مروچی مئے چاگرد ءَ گیشتر مردم نہ زان اَنت کہ جھد ءُ کوشست چی ءَ گْوش اَنت۔

۸۱۔ یا وَ تو بے سوبی ءِ کلوھاں مَنّ ئے ءُ تھلیں شکست وارتگيں اُزر ءُ نیمّونانی واجہ بیت کُت کن ئے یا تو وشّ ءُ شَرّ بیگ پسند کن ئے ءُ زند ءِ بابت ءَ گلّ ءُ وژھال بیت کُت کن ئے۔

 

 ارتھر ولیمس

۸۲۔ زیبائیں چمّ، دگرانی تہ ءَ شَرّی چار اَنت، زیبائیں لُنٹ، تھنا مھروانی ءِ گالاں درشان اَنت، بروبری ءُ وزن ءِ برجاہ دارگ ءِ ھاتر ءَ گوں اِلم ءُ زانت ءَ گام جن اَنت کہ تو بِھ ایوک نہ ئے۔

 آڈری ھیپبرن

 

۸۳۔ جُست اِے نہ اِنت کہ کے من ءَ موکل دنت اِنت بلکیں ایش اِنت کہ کے من ءَ مکن کنت اِنت۔

۸۴۔ وتی کدر کنگ ءُ بستار ءَ دارگ دربہ بر ایشی ءِ مانا ھمیش اِنت کہ وتی جند ءِ وشی ءُ شادھی ءِ ھاتر ءَ جھد ءُ کوشست بہ کن۔

۸۵۔ راستی پہ دْراھیں مردماں نہ اِنت بلکیں تھنا پہ ھما مردماں اِنت کہ ایشی ءِ شوھاز کنوک اَنت۔

 

این راند

 

 

 

سرشون:

Brilliant Quotes – An App from Google Play Store