اردو رجانکار : مبشر الی زیدی

بلوچی رجانکار: اُزیر مھرؔ

 

۱۔ نامدات

من مرچی ھرچی آں وتی مات ءِ برکت اِنت۔

بازیں مردمے گوں وتی مات ءَ مھر درنگاز کنگ ءِ ھاتر ءَ انچو گْوش اَنت بلے باز براں  بُندر ءَ چوش نہ بیت۔ مات وتی چُک ءَ ڈاکٹر ءُ تبیبے جوڑ بیگ ءِ نیک دوائی ءَ کنت بلے اِلاج کنگ ھیل نہ دنت۔ منی مات ءَ کسانی ءَ منی واپینگ ءِ ھاتر ءَ کِسّہ آورتگ۔ آئی ءَ کِسّہ بندات کُتگ ءُ آسر کنگ ءَ پیسر واب کپتگ۔ من سرجمیں شپ ءَ آگاہ بیتگ آن ءُ پاس جتگ ، کِسّہ جیڑ اِتگ، کارِستاں گوں من گپ کُتگ۔ من مرچی ھرچی آں منی مات ءِ برکت اِنت۔

 

۲۔ تماشائی

ترپوکیں ءُ شھموکیں شرٹ، سکّیں لُکّیں اسکرٹ، مزن ءُ دراجیں موزگ،بُرزیں سینڈل، گوش ءَ ترپوکیں دُرّ ءُ والی، دستاں کڑا ءُ منگلیک۔ آئی ءِ دست چو مشین ءِ گُشادی ءَ سُرگ ءَ اِت اَنت۔ برے لُنٹاں سُرکی جنگ بیگ ءَ اَت برے چندن ءُ وشّبو جنگ بیگ ءَ اَت۔ وت ءَ سینگارگ ءُ پلگارگ ءِ کار پہ گْومے برجاہ اَت۔ کار ءِ سرجم کنگ ءَ پد آئی ءَ سر ءَ داں پاد ءَ وت ءَ را پہ نگدی نگاھے چار اِت۔ ھمے سھت ءَ آئی ءِ نگاہ پُشتی نیمگ ساڑی ئیں چُک ءِ سر ءَ کپت اَنت۔ بھمانگی ءَ چاروکیں چُک ءِ دپ ءَ چہ دراتک:

ابّا

 

 ۳۔ واب

ماڑی ءَ آس لگّ اِتگ اَت ءُ دوازدھمی تبک ءَ یک نوک سَندیں جنکے گَٹّ اِتگ اَت۔ آئی ءِ بدن سر ءَ پوشاک بس پہ نام پشت کپتگ اَت۔ یک آس کُشیں آپیسرے ءَ بید ء وتی جان ءِ پرواہ کنگ ءِ وت ءَ را اود ءَ سر کُت۔ ھمے سھت ءَ جنک ءَ یک دریگے پچ کُتءُ پیژگاہ ءَ شُت۔ جان پھازوکاں جھل ءَ ماھور پچ کُتگ اَت بلے جنک پہ سِرّگ ءَ تیار نہ اَت۔

بہ سِرّ۔

 آس کُشیں آپیسر ءَ گْوشت۔

اِناں۔

من واب دیستگ کہ من چہ بُرزیں جاگھے ءَ کپان ءُ مِر آں۔

نہ مِر ئے، اِے وابے نہ اِنت۔

جنک ءَ بیسہ کُت ءُ شِترت

ءُ آس کُشیں آپیسر ءِ چمّ پچ بوت اَنت۔

 

 

 

 ۴۔ ھمساھگ ءِ مَرگ

 زی بیگاہ ءَ دراجیں جڑوک ءُ سیاہ بزیں بیکّانی بانک سمیرا بیران بوت۔بانک سمیرا منی ھمساھگ اَت، چریشی ءَ پد ھم مئے سک کمّ گِند ءُ گِدار بوت۔ ھردیں کہ دپ کپت اِیں، من پہ ھُبّ ءُ واھگے آئی ءِ زُلپ چار اِت اَنت۔

بانک سمیرا، تئی مھپر بے درور اَنت۔

آئی ءَ کند اِت ءُ ٹھک دات ءُ پہ پھرے وتی میدّانی سر ءَ دست ئِے مرز اِت۔

زی آ بیران بوت۔ آئی ءِ جنک مروچی مئے لوگ ءَ اتک۔

مات ءَ گْوشتگ کہ منی مَرگ ءَ پد من اِے ڈَبُک ءَ ماسی ءَ بہ دے آں۔ آئی ءَ درّائینت۔

من ڈَبّک پچ کُت ءُ چار اِت۔۔

آئی ءِ تہ ءَ دراجیں دْرپشوک ءُ سیاہ بزیں میدّانی وِگّے مان اَت۔  

 

۵۔ پنچ

آ سال ۱۹۹۵ ءِ پنچمی ماہ ءِ پنچ رمس ءَ ادار پنچ ءُ پنچ مِلٹ ءَ ودی بیتگ۔

براتانی تہ ءَ آ پنچمی اَت۔

پنچمی بوتن روچ ءَ آئی ءِ پِت ءَ پنچ لَک ءِ وام رس اِت۔

گوں ھما جنک ءَ آئی ءِ سیر بوت، آ گُھارانی تہ ءَ پنچمی بیتگ۔

آھاں پنچ چُک بوت۔ آھانی دوارجاہ پنچمی تبک ءَ اِنت ءُ کوٹی نمبر پنچ اِنت۔

سرجمیں زند ءَ چہ پنچ نمبر ءَ سانمند بیگ ءِ سبب ءَ آئی ءَ جُوّائی لیب کُت۔

وتی ۵۵ بوتن روچ ءَ آئی ءَ وتی سجّھیں مال ءُ متاہ ریس کلب ءَ بُرت اَنت۔

پنچمی ریس ءِ پنچمی اپس ءِ سر ءَ ۵۵ لک کلدار جت ئِے۔

اپس پنچمی نمبر ءَ اتک۔

 

 

۶۔ بے سیادی

آ آئی ءِ دیم ءَ نِشتگ اَت، دیم ئِے گیمُّر اِتگ اَت۔

من ءَ چہ کار ءَ کَشّ اِتگ اِش۔ آئی ءِ توار ءَ دردے مان اَت۔

آ ھاموش نِشتگ ءُ گْوشدارگ ءَ اَت۔

آ مردم گْوش اَنت، من ھِچّ ءِ کار ءَ نیا آں۔

آ چہ دریگ ءَ ڈَنّ چارگ ءَ اَت۔

من سکّ باز جھد ءُ جپا کُتگ، دْراھاں اِے گپّ شموش اِتگ۔

آئی ءَ پہ ھمدردی آ چار اِت بلے تِرکّگ ئِے نہ کُت۔

کسّ ءَ منی پرواہ نیست۔ آ چہ تیوگیں دنیا ءَ زھر درا بیگ ءَ اَت۔

شپ ءَ شام ورگ ءِ وھد ءَ آئی ءَ سجھّیں مردم گْوشت اَنت،

مروچی ریل ءِ تہ ءَ من گوں یک مردمے ءَ ڈیکّ وارتگ آ سک پریشان اَت۔ آئی ءِ کار چہ دست ءَ شُتگ اَت۔

 

 

۷۔ راز

منی دوست، من ترا ھرچ ھما زاتی رازے گْوش آں، آئی ءَ تو کسّ ءَ نہ گْوش ئے ناں؟

کسم اِنت، کسّ ءَ نہ گْوش آں۔

چو اِنّاں، ھما پیم مئے تَمن ءِ ربیت اِنت ھما پیم ءَ کسم بہ ور۔

دوست مجبور بوت، کارچ ئِے زُرت ءُ وتی راستیں لنکُک ءِ سر ءَ آھستہ چکرینت ئِے۔

دومی دوست ءَ ھم انچو کُت۔ چہ دوئینانی لنکُکاں ھون پیژّارگ ءَ لَگّ اِت۔

من کسم ور آں تو ھر رازے من ءَ گْوش ئے، آئی ءَ من کسّ ءَ نہ گْوش آں۔

پُلّیں دوست، من ءَ ایڈز ءِ نادْراھی ءَ گْور جتگ۔

 

 

 

۸۔ اداکاری

مزنیں اداکار ھرھال ءَ مزن بیت اِنت۔

آ روچی کسمانک بندات بیگ ءَ لھتیں مِلٹ پیسر مزنیں اداکار دل ءِ دورہ ءَ گِپت۔

آ تھیٹر ءِ دوزواھانی دیم ءَ کپت ءُ مُرت۔

ڈائریکٹر ءَ اِے گپّ شِنگ نہ کُت۔ آئی ءَ وھد ءِ سر ءَ کسمانک بندات کنگ ءِ ھُکم دات۔

یک کسترپادیں اداکارے ءَ بُنجاھی کارست ءِ کِرد دیگ بوت۔

مزنیں اداکار ءَ یک لاشے ءِ کِرد بکشگ بوت۔

کسترپادیں اداکار ءَ چرے موہ ءَ پائدگ چِست نہ کُت۔ آئی ءِ سر ءَ باز گچینکاری بوت۔

مزنیں اداکار دود ءُ ربیت ءِ پد ءَ کِردار ءِ تہ ءَ ایراتک ءُ جْوانیں اداکاری کُت ئِے۔

مزنیں اداکار ھر ھال ءَ مزن بیت اِنت۔  

 

 

۹۔ پُرس

آ کماشیں مردکا ھر رو سُھب ءَ ادار ھشت ءَ چہ منی لوگ ءِ دیم ءَ گْوز اِیت۔

آئی ءِ کْوھنیں سائیکل ءِ ٹیر بس ھمے کِشک ءُ راہ ءَ چکر اِت اَنت۔ آئی ءَ بیست سال اَت کہ گھڑیال جوڑ کنگ ءُ بھا کنگ ءَ اَت۔ آئی ءِ جوڑ کُتگیں یک زیبائیں گھڑیالے منی وابجاہ ءِ تہ ءَ ھم دْرتکگ اَت۔

اِے گھڑیال ءَ باز سال گْوستگ کہ من بھا ءَ زُرتگ، ایشی ءَ یک برے اوں رَد وھد پیش نہ داشت۔ بلے مروچی سُھب ءَ گھڑیال ءِ ٹِلینگوک ءَ توار نہ کُت۔ من دیر ءَ واب ءَ پاد آیگ ءَ پد اِے گپّ ءِ سر ءَ اجکّہ بوت آں۔ بلے چرے گپّ ءَ گیش من روتاک ءِ تہ ءَ کماشیں مردکا ءِ مَرگ ءِ ھال ءِ وانگ ءَ پد گیشتر بھمانگ بوت آں۔

 

 

 

۱۰۔ بے کِچّھیں مھر

مھر ءُ مھبت ءِ تہ ءَ بے سوب بیگ ءَ پد آ وتکُشی کنگ ءِ ھاتر ءَ پُھل ءِ سر ءَ اتکگ اَت۔

جھل ءَ گُژنگیں کور زور زور ءَ گُرّگ ءَ اَت۔

اناگت ءَ لھتیں پند ءِ دیری ءَ یک جنکے ھم ساڑی اَت۔

آ اوں مھر ءُ مھبت ءِ تہ ءَ پدرد بیگ ءَ پد وتکُشی کنگ ءَ اتکگ اَت۔

اراں یک نیمگے مھر بہ بیت دومی نیمگ ءَ مھر بیت کنت؟

سرجمیں دنیا ءَ ڈالچار کنوکیں دو مردمانی نِگاھاں ڈیکّ وارت۔

یک دومیگ ءِ چمّانی تہ ءَ یک پیمیں درد دیست۔

اناگہ ءَ مھرمی ءِ مارشت ءَ جاہ جت۔

اسل ءَ راستیں مھر نوکی بیتگ اَت۔

دوئیناں یکیں دمان ءَ یکین بوت،

بلے چہ پُھل ءَ سِرّگ ءَ پد۔۔۔

 

 

 

 

۱۱۔ گپّ

تو سکّ زیبا ئے۔ من گْوشت۔

تو سکّ شیرکنیں گپّ کن ئے۔ آئی ءَ نہ گْوشت۔

تئی توار ءِ تہ ءَ مزنیں دلکشی یے مان۔ من آئی ءَ را نہ گْوشت۔

من تئی اِشک ءَ گرک ءُ گرپتار آں۔ من نوکی گْوشگی اِت آں۔

دنیگا کسّ ءَ گوں من چو وتی مھر ءِ درنگازی نہ کُتگ۔ آئی ءَ گْوشت کُت نہ کُت۔

من گوں تو سانگ کنگ لوٹ آں۔ منی دل ءِ گپّ زبان ءَ نیاتک۔

ھو۔ من ءَ منزور اِنت۔ آئی ءَ چو گْوشت نہ کُت۔

دوئینانی لُنٹ ھاموش اِت اَنت۔ چمّ نزاناں چون چونیں گپّ ءَ اِت اَنت۔ 

 

 

 

۱۲۔ بُت

آ سنگ ء مِرمِر ءِ تراشتگیں بُتے درا بیگ ءَ اَت۔

بے ایبیں ھُسن، بے کراریں بدن۔

نیلی چمّانی تہ ءَ کیوَھی ءُ شیتانی، لالیں رکّانی بچکند۔

چپّی انارک ءِ سر ءَ سیاھیں نِشان، ھسن ءُ زیبائی ءِ مُلک ءِ نگھپان

ھر رند ءَ نوکیں پیشن ءِ ملابس ئِے پوش اِتگ اَت۔

من یکّوئی آئی ءَ را چار اِت ءُ کُھتیگ بوت آں۔

واب ءِ تہ ءَ اوں ھما گِندگ ءَ اتک۔

واب ءِ گِندگ ءِ سر ءَ زاناں کسے ءِ واکے بیت کنت؟

یا واب ءِ گندگ ءِ سر ءَ زاناں کسے ءَ پابندی جتگ؟

دروگ پرچا بہ بند آں، آئی ءَ یک برے اوں چمّ چِست نہ کُت اَنت ءُ من ءَ نہ چار اِت۔

تھنا من اِت آں کہ اود ءَ اوشتات ءُ چار اِت۔

پُچ ءُ پوشاک ءِ دُکّان ءِ آ بُت را ۔۔۔۔۔

 

 

۱۳۔ سوگات

الماس ءِ مُندریک ءِ گِندگ ءَ گوں نیلم ملار بوت۔

توپیک ءِ داتگیں اولی سوگات اَت۔

آئی ءَ یات اَت کہ اِے دوستی ءِ چینچو مسکرا ءُ ملنڈ کنگ بیتگ۔

توپیک آئی ءِ پِت ءِ اُمر ئیگ اَت۔

بلے نیلم ءَ ھجبر پرواہ نہ کُت۔

آ سدّک اَت کہ سیتّ ءُ نپ آئی ءِ جند ئیگ اَت۔

اولی سوگات مُندریک ءِ شِکل ءَ رس اِت ئِے۔

اِے وَ نکلی یے۔ نیلم ءَ پہ مسکرا گْوشت۔

نہ کن ئے، اسلی ءَ ؟ توپیک برانز گِپت ءُ درّائینت ئِے ءُ مُندریک پچ گِپت ءُ دور چگل دات ئِے۔

نیلم ابکّہ بوت۔۔۔۔ توپیک گْوشگ ءَ ات۔۔۔۔

شومّیں دروگ بند۔۔۔ گْوشتگ اَت ئِے کہ کسّ پجّا نیار اِیت ئِے کہ نکلی الماسے۔

 

 

 

۱۴۔ دوست

پون ءِ ٹِلینگوک ءَ توار کُت۔

ھَلو۔ سونیا ءَ ھلوت کُت۔

سونیا، اِے من ءَ آں، مرچی مئے گِند ءُ نِندے بیت کنت؟

ھَو، پرچا اِنّاں۔

منی جان من پہ دیدارے ءَ چینچو بے کرار آں، گْوشت نہ کن آں۔

من ھم، منی بامرد۔

من دْراھیں کاراں یلہ کن آں ءُ ادار دہ ءَ سرباں، بِچار بے ھیال مہ بئے۔

من بے ھیال نہ باں، بلے کُجا آیگی اِنت۔

ھما جاہ ءَ کہ ھما روچی ما دوچار کپت اِیں۔ ادار دہ ءَ ھما جاہ ءَ دپ کپ اِیں۔

شَرّ اِنت۔ من سر باں۔

شَرّ، گڑا پد ءَ ھوار بئیں۔ اللّہ ءِ باھوٹ ئے۔

پون بند بوت۔

سونیا ءَ داں دیراں جیڑ اِت کہ کَے ءَ پون کُتگ اَت۔

 

 

 

۱۵۔ پَشومانی

انیل وھدے کہ پُلّانی دکان ءَ پُتِرت تاں نگھت آئی ءَ چارگ ءَ لگّ اِت۔

آئی ءَ بازیں سال ءَ پد انیل دیستگ اَت۔

اِے سرجمیں سال آئی ءِ باھینگ ءِ پشومانی ءَ گْوستگ اِت اَنت۔

گوں آئی ءِ گِندگ ءَ مروچی پیسریگیں پیم ءِ دلکَشّی یے مار اِت ئِے۔

انیل ءِ چمّانی تہ ءَ اوں پشومانی گِندگ بوت۔

آئی ءَ دست دراج کُت اَنت ءُ نگھت ءَ وت ءَ را امبازاں زیرگ ءَ اِشت۔

سالانی دراجیں شیرکنیں بوسگے ءَ جتائی ءِ دْراھیں تھلی پراموش کُت اَنت۔

تو چتور سھیگ بیتگ ئے کہ من اِد ءَ آں؟ نگھت ءَ پُرس اِت۔

من نہ زانتگ، اناگہ ءَ پُلّ گِرگ ءِ ھاتر ءَ اتکگ آں۔

کئی ھاتر ءَ ؟

وتی لوگبانک ءِ ۔

  

 

۱۶۔ اَگبگ

جنک سکّیں زالم اَنت۔

آ ماھلِکا ءَ گْوشتگ اَت کہ، من گوں ھما بچک ءَ سیر ءُ سانگ کن آں کہ پرانسیسی زبان ءَ گپّ کنت ءُ کروس ءِ پیمیں پوشاک گْور ءَ کنت ءُ منی لوگ ءَ گْواجار آرگ ءَ کیت اِنت۔

آ آشِک ءَ داں شش ماہ ءَ پرانسیسی زبان دربُرت۔ پد ءَ بازیں شپاں آگاہ بوت ءُ کروس ءِ پیمیں گُد دوتک ئِے ءُ جلکشان ءِ چاھڑیں زُھرے ءَ آئی ءِ در ءِ دپ ءَ سر بوت۔ جنک تُشے ھم سانمند نہ بوت۔ گْوشگ ءَ لَگّ اِت، نی منی دل چہ پرانسیسی زبان ءُ کروس ءَ شَتگ۔

نی من سبزی وارے آں۔

ءُ گوں سواھلی زبان ءَ گپّ جنوکے ءَ سیر کن آں۔  

جنک سکّیں زالم اَنت۔

 

 

۱۷۔ تْرُپشیں لیمبو

انٹرنیٹ دلاں جوڑین اِیت۔ یک دومی ءِ جلشک ءُ زیبائی ارواھاں نَزّیک کار اِیت۔

آ دوئینانی مھر ءُ دوستی ءَ لھتیں ماہ بیتگ اَت کہ برجاہ اَت۔

ھمروچ آنلائن گِند ءُ گِدار اَت، شولّ کشّیں باوست ءُ تران بوت اَنت۔

آھاں یک دومیگ ءَ وتی نکلی نام گْوشت اَنت، دروگیں کِسّہ اِش کنائینت اَنت بلے جزبگ راستین اِت اَنت۔

جزبگ راستیں بنت گڑا ھِچّ دروگ تاں گیشتر وھد ءَ داشت نہ کنت۔

یک روچے آئی ءَ نبیسّ اِت، تو سکّ شیرکنیں گپّ کن ئے، تو زاناں چاکلیٹے ئے؟

پسّو رس اِت، ءُ تو سک شیرگی گپّ کن ئے، تو زاناں تْرُپشیں لیمبوے ئے؟

اناگھی اِنت، منی مات من ءَ تْرُپشیں لیمبو توار جنت۔

  تْرُپشیں لیمبو؟۔۔۔۔۔راشد؟

امّاں۔۔۔۔۔؟


سرشون:

کتاب ءِ نام: نمک پارے

رجانکار: مبشر الی زیدی

 

 

0 Comments