پیاپیں ٹَوک (چاردھمی بھر)
رجانکار: اُزیر مھرؔ
۱۔ تو
اگاں راستی ءَ بہ گْوش ئے، ترا ھِچّ یات کنگ ءِ ھاجت نہ اِنت۔
۲۔ ھردیں کہ تو وت ءَ را مُچّی ءِ نیمگ ءَ دیست، گڑا اِے
کمو جَلّگ ءُ جیڑگ ءِ وھد اِنت۔
۳۔ ھما مردم کہ شَرّیں کتاب نہ وان اِیت آئی ءَ را چہ ھما
مردم ءَ گھتری نیست کہ کتاباں ونت کت نہ کنت۔
۴۔ شَرّیں دوست، شَرّیں کتاب ءُ وابیں زِرد: ھمیش اِنت
جْوانیں زند۔
۵۔داں وھدے کہ راستی وتی پوشاک ءَ گْور ءَ بہ کنت یک دروگے
نیم دنیا ءَ سپر کُت کنت۔
۶۔ راستی ءَ ھجبر ھما مردماں مہ گْوش کہ ایشی ءَ را نہ کرز
اَنت۔
۷۔ وت ءَ را چہ ھما مردماں دیر بہ دار کہ تئی واھگ ءُ
امیتاں جھل جن اَنت۔ انچائیں مردم مدام انچوش کن اَنت بلے اسل مزنیں مردم ترا اِے
مارشت ءَ دے اَنت کہ تو ھم مزن جوڑ بیت کت کن ئے۔
۸۔ پہ آب ءُ ھوا ءَ بھشت ءَ برو ءُ پہ نیاد ءُ مجلس ءَ دوزہ
ءَ ۔
۹۔ مَرگ ءِ تُرس زند ءِ تُرس ءِ رندگیری ءَ کنت۔ ھما مردم
کہ سرجمی ءَ زندگی کنت، آ ھر وھد مِرگ ءَ تیار اِنت۔
۱۰۔ یک شَریں کتاب ءِ کوٹی ءِ تہ ءَ تو انچو سما کن ئے کہ
تو پُر اسراریں وڑے ءَ کتاباں مانیں دْراھیں دانائیاں آھانی پچ کنگ ءَ ابید ھم وتی
جان ءِ پوست ءِ تہ ءَ جاہ دیگ ءَ ئے۔
۱۱۔ گوں وتی ڈیھ ءَ ھر وھد وپادار بہ بئے۔ گوں وتی ڈیھ ءِ
ھاکم ءَ ھما وھدءَ، وھدے کہ آ ایشی ءَ را کرز اِیت۔
۱۲۔ راستی چہ دروگ ءَ اجب تِر اِنت بلے چوش پمیشکا کہ دروگ
مجبور اِنت گوں
اِمکاناں ھمگرنچ بہ بیت بلے راستی ناں۔
۱۳۔ ھما کار ءَ بہ کن کہ شَرّ اِنت۔ اِے کار نیم بنی آدماں
دلجم کنت ءُ آ دگراں بھمانگ کنت۔
۱۴۔ تو اگاں روتاک نہ وان ئے، تو سھیگ نہ بئے۔ تو اگاں
روتاک وان ئے، تو رد ھال دیگ بہ ئے۔
۱۵۔ تو اگاں گُژنگیں کُچکے دست بہ گرئے ءُ آئی ءَ را وژھال
بہ کن ئے، آ ترا گٹ نہ پاچ اِیت۔ انسان ءُ
کُچک ءِ نیام ءَ اِے مستریں تپاوت اِنت۔
۱۶۔ کتاب پہ ھما مردماں اَنت کہ آ واھش دار اَنت کہ دریگتیں
آ دگہ جاھے ءَ بیتین اَنت۔
۱۷۔ ھمت تُرس ءِ دارگ ءُ دیمپانی کنگ ءِ نام اِنت، چہ تُرس
ءَ باج برگ ءِ نام اِنت، تُرس ءِ نہ بیگ ءِ نام نہ اِنت۔
مارک ٹوئین
۱۸۔ تھاری تھاری ءَ ھلاس کت نہ کنت؛ تھنا رُژن ئِے ھلاس کت
کنت۔ نپرت نپرت ءَ ھلاس کت نہ کنت؛ تھنا مھر ئِے ھلاس کت کنت۔
۱۹۔ سِتک اولی گام ءَ سرکپگ ءِ نام اِنت توری تو بِلّے
تیوگیں پدیانک ءَ گندگ ءَ نہ ئے۔
۲۰۔ مئے زند ھما روچ ءَ آسر بیگ ءَ بندات کن اَنت وھدے کہ ما
ارزشت داروکیں چیزانی بابت ءَ ھاموش بہ اِیں۔
۲۱۔ گُڈّسر ءَ مارا وتی دژمنانی گپّ یات نیا اَنت بلکیں وتی
دوستانی ھاموشی یات کیت اِنت۔
۲۲۔ من شَور کتگ کہ گوں مھر ءَ ھمگرنچ باں۔ پہ سگّگ ءَ نپرت
سک مزنیں بوجے۔
۲۳۔ ھِچّ مردم ءَ مئیل کہ ترا اینچو جھل بہ جنت کہ تو آئی
ءِ گون ءَ نپرت بہ کن ئے۔
۲۴۔ تو اگاں بال کت نہ کن ئے گڑا بہ تچ، تو اگاں تتک نہ کن
ئے گڑا برو، تو اگاں شُت نہ کن ئے گڑا لاپ لیٹ بہ ور، بلے ھرچی کہ تو کن ئے ترا
دیم ءَ جُنزگی اِنت۔
۲۵۔ اگاں مردمے ءَ یک
انچیں چیزے در نہ گیتکگ کہ پہ آئی ءَ مُرت بہ کنت، آ مردم پہ زندگ بیگ ءَ شر نہ
اِنت۔
۲۶۔ دنیا ءِ تہ ءَ ھِچّ چیز چہ دلپھکیں جاھلی ءُ راستیں
ھوڈی ءَ ھترناک تر نہ اِنت۔
۲۷۔ زانتکاری ءُ کِردار ھمیش اَنت اسل زانشت ءِ مول ءُ
مراد۔
۲۸۔ ناانساپی کجام ھم جاھے ءَ پہ ھرجاگہ ءِ انساپ ءَ یک
ھترھے۔
۲۹۔ تھنا تھاری ءِ تہ ءَ تو اِستاراں دیست کُت کن ئے۔
۳۰۔ مارا تھنا ھرابیں مردمانی گناھانی ھاتر ءَ پشومان بیگی
نہ اِنت بلکیں شریں مردمانی بیمناکیں ھاموشی ءِ ھاتر ءَ ھم بژنیگ بیگی اِنت۔
۳۱۔ شَرّیں کار کنگ ءِ ھاتر ءَ وھد، ھر وھد شَرّ اِنت۔
۳۲۔ مارا کساسیں دل ایکیمی منّگی اِنت بلے بے کساسیں اُمیت
ھجبر یلہ دیگی نہ اِنت۔
۳۳۔ کس بُندر ءَ نہ زانت کہ آ پرچا زندگ اَنت داں وھدے کہ آ
بہ زان اَنت کہ آ پہ چیا مِر اَنت۔
۳۴۔ ما باید اِنت چو برات ءَ یکجاہ زندگی بہ کن اِیں یا چو
دُژمن ءَ ھور بہ مِر اِیں۔
۳۵۔ ھمود ءَ کہ جُھلانکیں مھر نہ بیت اود ءَ جُھلانکیں دل ایکیمی بیت نہ کنت۔
مارٹِن لوتھر کِنگ
۳۶۔ یک مجلسے تھنا ھما وھد ءَ سک شَر اِنت کہ آئی ءِ مردم
شَرّ اَنت۔
۳۷۔ کِرد ءَ نگد بہ کن مردم ءَ ناں۔
۳۸۔ وت ءَ را گوں کارے ءَ یکشل ءَ گیروشگ بہ کن۔
۳۹۔ گیشتر مردم وتی زیمراں تالان کنگ ءَ ابید زندگ بنت ءُ
مِر اَنت۔ آ ھجبر جھد کنگ ءِ ھمّت نہ کن اَنت۔
۴۰۔ گیشتر مردم سوبمندی ءِ دیم ءَ کپ اَنت۔
۴۱۔ یک راھشونے ءِ گُشاد آئی ءِ ٹولی ءِ گُشاد اِنت۔
۴۲۔ تو اگاں چیزے ءَ سک باز ءُ بے کساس لوٹ ئے ءُ پہ آئی ءَ
ھر پیمیں نِھادے دیگ ءَ رازیگ ئے گڑا ترا اِے دنیا ءِ تہ ءَ ھرچیز رس اِت کُت کنت۔
میری کِے آش
۴۳۔ گوست بدل کنگ نہ بیت۔ باندات انگت ءَ تئی
واک ءُ دزرس ءِ تہ ءَ اِنت۔
میری پِک پرڈ
۴۴۔ وھدے کہ مردم یک انچیں چیزے پھازگ ءَ اَنت کہ پہ آھاں
ھاس اِنت، آ الّم انچوش مھکم جوڑ بنت انچوش کہ آھانی دوستیں مردم بنت۔
۴۵۔ زند ءِ تہ ءَ اِشتاپی بیگ ءَ ھِچّ پائدگ نیست۔
۴۶۔ یک بچکندے چہ جنجالاں جھگ ءِ جوان تِریں راھے آ بچکند توری بِلّے نکلی یے۔
مساشی کیشے موٹو
۴۷۔ زند مئے زُرتگیں ساھانی ھساب ءَ کساس کنگ نہ بیت بلکیں
ھما ساھتانی ھساب ءَ کساس کنگ بیت کہ ما ساہ ءَ پچ گِر اَنت۔
۴۸۔ من در بُرتگ مردم شموش اَنت کہ تو چی گُشتگ، مردم شموش
اَنت کہ تو چی کُتگ بلے مردم ھجبر پراموش نہ بنت کہ تو آھاں کجام مارشت ءُ سما
داتگ۔
۴۹۔ وتی تہ ءَ نہ گُشتگیں کِسھے سگّگ ءَ چہ مستریں آزار
نیست۔
۵۰۔ یک مُرگے اِے ھاتر ءَ وش الھانی نہ کنت کہ آئی ءِ گْور
ءَ پسّویے ھست بلکیں آ پرے ھاتر ءَ سوت جنت کہ آئی ءِ گْور ءَ سوتے ھست۔
۵۱۔ ترا اگاں چیزے دوست نہ بیت، بدل ئِے کن۔ تو اگاں بدل
کُت ئِے نہ کن ئے، وتی روِشت ءَ بدل کن۔ گِلگ مہ کن۔
۵۲۔ اولی رند ءَ کسے ترا پیش دار اِیت کہ آ کَے اَنت، آھانی
سر ءَ یکین بہ کن۔
۵۳۔ ھرچی گوں من بیت من آئی ءَ گوں بدل بیت کن آں۔ بلے من
ھما بدلی ءِ سبب ءَ ھلاس بیگ ءَ اِنکار کن آں۔
۵۴۔ من دربُرتگ کہ ھما مردم ءِ بابت ءَ تو باز چیز گُشت کُت
کن ئے کہ آ اِے سَیں چیزاں ٹھین اِیت: ھوری روچ، گاریں سامان ءُ مان گیش اتگیں
کِرسمس درچک ءِ لَیٹ۔
۵۵۔ سوبمندی وتی دوست دارگ ءِ نام اِنت، ھرچی کہ تو کن ئے
آئی ءِ دوست دارگ ءُ چون تو ھما کار ءَ کن ئے آئی ءِ دوست دارگ ءِ نام اِنت۔
۵۶۔ زند ءِ تہ ءَ
منی مُراد تھنا زند گوازینگ نہ اِنت بلکیں رُدوم زیرگ اِنت؛ ءُ کمّے جزبگ، کمّے
رھم ، کمّے مسکرا ءُ کمّے ناز ءُ ادا زند گوازینگ اِنت۔
۵۷۔ تو تھنا ھما وھد چیزے ءِ تہ ءَ سوبمند بہ ئے وھدے کہ تو
گوں آئی ءَ مھر کن ئے۔ زَرّ کمائینگ ءَ وتی مول ءُ مراد جوڑ مہ کن۔ بلکیں ھما
چیزانی رندپداں برو کہ تو مھر اِش کن ئے
ءُ پد ءَ آ کاراں انچیں شَّریں وڑے ءَ بہ کن کہ مردم وتی نِگاھاں چہ تو دیر
کُت مہ کن اَنت۔
۵۸۔ ھرچی کہ تو لوٹ
ئے آئی ءَ را تلب بہ کن ءُ آئی ءَ دست گِرگ ءِ ھاتر ءَ تیار بہ بئے۔
۵۹۔ من ءَ یک کسانیں جنکے ءَ چہ لوگ ءَ درآھگ ءُ دنیا ءِ
گریبان ءِ دارگ ءَ گندگ دوست بیت۔ زندگی مِنڈے۔ ترا ڈن ءَ درآھگ ءُ باج برگ لوٹ
اِیت۔
۶۰۔ ھر یک کتابے کہ یک زھگے ءِ کتاب وانگ ءِ آدت جوڑ کنگ ءَ
کمک کنت، کتاب وانگ ءَ آئی ءِ آدتانی تہ ءَ یک جھلانکیں ءُ یکشلیں ھاجتے کنت، آ
کتاب پہ ھما زھگ ءَ شَرّ اِنت۔
۶۱۔ آ وھد ءَ من
زانتگ کہ چتور کارے ءَ بہ کن آں من کُتگ۔ نی کہ من شَرّ تِر زان آں، من شَرّ تِر
کن آں۔
۶۲۔ ما چہ پاتو ءِ زیبائی
ءَ وشّنود بہ اِیں بلے آ کجام بدلیانی تہ ءَ گوستگ ءُ اِے زیبائی ئِے رس اِتگ اِے
چیز ءَ سک کمّ مَنّ اِیں۔
۶۳۔ زندگی یک
زَگریں پُرگپچلیں مُھیمے ءُ امینچو زیت کہ ما اِے راستی ءَ سما کن اِیں، امینچو
زیت ما زندگی ءَ اِزم ءِ جھت ءَ پیش آیگ ءِ لائک بہ اِیں۔
۶۴۔ من در بُرتگ کہ من بِلّے توری دردیگ آں بلے من ءَ دردے
بیگی نہ اِنت۔
۶۵۔ وھدے کہ تو در برئے، وانین، وھدے کہ تو زیرئے، بہ دئے۔
۶۶۔ جھان ءِ تہ ءَ ھرچیز زِیلّ ءُ زیمر ءِ تہ ءَ اِنت۔
ھرچیز ناچ کنت۔
۶۷۔ اِستاراں رسگ ءِ واھگ مزن مردی اِنت۔ دلاں رسگ ءِ واھگ
مزن گِندی اِنت۔
۶۸۔ دْراھیں مزنیں کار ءُ سوبمندیانی ھاتر ءَ وھد پکار
اِنت۔
۶۹۔ دْراھیں مردم جْوانیں کار ءِ سرجم کنگ ءِ ھاتر ءَ تیار
بنت اگاں آھانی ھیال ءُ مُراد ھترہ ءِ تہ ءَ بہ بنت۔
۷۰۔ زھری چو شُومّک ءَ اِنت۔ اِے وت ءَ را اندر ءَ چو
جراسیم ءَ وران کنت بلے زھر گِرگ چو آس ءَ اِنت۔ اِے سرجم ءَ سوچ اِیت ءُ ھلاس
کنت۔
۷۱۔ ھمّت چہ درستیں شَرّیاں پُر ارزشت تِریں شَرّی اِنت
پرچا کہ ھمت ءَ ابید تو دگہ ھِچ شَریں کار یکشل ءَ کُت نہ کن ئے۔ تو ھر شَریں کارے
بے ڈولی ءَ کت کن ئے بلے ھِچّ شریں کار بید ء ھمت ءَ یکشلی ءَ کت نہ کن ئے۔
۷۲۔ اِے پمّا سک پُر اَرزشتیں کارے کہ وتی بامرد ءُ
شیرزالاں پَجّا بیار اِیں ءُ شاتکامی ءَ اِش بہ کن اِیں۔
۷۳۔ من ءَ یکین اِنت کہ ھر مردم گوں یک بود ءُ لائکی یے ءَ
ودی بیتگ۔
۷۴۔ منی مستریں امیت ھمیش اِنت کہ امینچو بہ کند آں امینچو
کہ من گِریو آں؛ وتی کار ءَ سرجم بہ کن آں ءُ کسے ءَ مھر کنگ ءِ جھد بہ کن آں ءُ
ھمے ھمت بہ دار آں کہ واتر رس اِتگیں مھر ءَ بہ منّ آں۔
۷۵۔ ھِّچ چیز کار نہ کنت داں وھدے کہ تو کار نہ کن ئے۔
۷۶۔ ھیال ھمیش اِنت کہ نبشتہ کنگ بہ بیت دانکہ مردم ئِے اِش
بہ کن اَنت ءُ اِے شتور گران ءَ مجگ ءَ بئیت ءُ تچک ءَ دل ءَ بہ روت۔
۷۷۔ ما بگندئے بازیں شِکستانی دیمپانی کن اِیں بلے مارا
شِکست ورگی نہ اِنت۔
۷۸۔ لبزانی مانا کاگد ءِ سر ءَ نِبشتگین ءَ گیشتر اِنت۔ اِے
انسانی توارے ءِ کار اِنت کہ ایشانی تہ ءَ جھلانک تِریں مانا ھوار بہ گیج اِیت۔
مایا اینجلو
۷۹۔ من وتی زند ءَ زند ءِ تہ ءَ مارگ لوٹ آں۔
۸۰۔ ھرچ کارے کہ تو کن ئے ترا آ کار بس ھمے داب ءَ برجاہ
دارگ لوٹ اِیت۔ اِے ھما درونت اِنت کہ من ءَ منی جود ھیل دنت ئِے۔ آ تھنا ھمے گْوش
اِیت کہ جنزان کن۔ بندات کنگ ءَ بندات کن۔
۸۱۔ من وت ءَ را مدام وتی زند ءِ پیلپا لیک اِتگ۔
۸۲۔ ترا نامدار بیگی نہ اِنت۔ ترا تھنا وت ءَ را انچوش کنگی
اِنت کہ تئی مات ءُ پِت تئی سر ءَ پھر بہ کن اَنت۔
۸۳۔ انسانانی مستریں داد ھمدردی اِنت، ما دْراہ یک دومیگ ءِ
پھمیانیں جوڑشِت ءَ مار اِت کت کن اِیں۔
مِرل اسٹریپ
۸۴۔ کینگ ءُ جیسک ءَ چکاريں دنیا ءَ، مارا پد ءَ ھم امیت
دارگ ءِ ھمت کنگی اِنت۔ زھر ءَ سریچیں دنیا ءَ، مارا پد ءَ اوں تسلا دیگ ءِ ھمت
کنگی اِنت۔ ناامیتی ءَ پُرّیں دنیا ءَ، مارا پد ءَ ھم واب گندگ ءِ ھمت کنگی اِنت
ءُ ھِژم ءُ پریشانی ءَ سَرکیلیں دنیا ءَ، مارا پد ءَ اوں سِتک دارگ ءِ ھمت کنگی
اِنت۔
۸۵۔ وھدے کہ تو اِے دنیا ءَ کائے ءُ زان ئے کہ مھر کنگ باں
ءُ وھدے کہ تو چہ اِے دنیا ءَ رُکست بہ ئے ھم زان ئے کہ مھر کنگ باں گڑا ھرچیز ھمے
میان ءَ بیت آ ٹھینگ بیت کت کنت۔
۸۶۔ وھدے کہ مردم گْوش اَنت آزمان مئے ھما کساس اِنت کہ ما
اود ءَ سر بہ بئیں اِے گپ پمنّ ءَ اسلی ءَ راست اِنت۔
۸۷۔ دروگ کسانیں
پندے ءَ تچ اَنت بلے راستی شاھیگانیں پندے ءَ تچ اَنت۔
۸۸۔ مردم من ءَ پُرس اَنت کہ من چتور سوت ءُ زیمراں ساز آں۔
من آھاں گْوش آں تھنا ایشی ءِ تہ ءَ مان دیگی اِنت۔اِے یک کورے ءِ تہ ءَ مان دیگ
ءِ ءُ آبرشت ءَ ھوار بیگ ءِ پیم ءَ اِنت۔
کور ءِ تہ ءَ ھر ساھت ءِ وتی یک سوت ءُ زیمرے ھست۔
۸۹۔ اُمیت یک سکّیں زیبائیں لبزے۔ بلے اِے ھر وھد باز
نازُرک گندگ ءَ کیت۔ زندگی انگت ءَ ھم بے پائدگ ءَ زھمیگ ءُ برباد کنگ بیگ ءَ
اِنت۔
۹۰۔ مارا وتی زھمیگیں دنیا وشّ ءُ دْراہ کنگ لوٹ اِیت۔ تَڑاں
تَڑو، دل ایکیمی ءُ بے سمائیں تباھی کہ ما مروچی گِندن اِش ھما بیگانگی ءُ بے مھری
ءِ برورد اَنت کہ مردم یک دومیگ ءِ ءُ وتی چاگرد ءِ تہ ءَ مار اَنت اِش۔
۹۱۔ ما دْراہ وتی کسانی ءِ برورد اِیں۔
۹۲۔ بلے پمّن ءَ گوں ھداوند ءَ شھدیں نزّیکی ءِ ھِچّ دْروشم
نیست۔ من وتی چمّاں بند کن آں، اندر ءَ چار آں ءُ جھلانک ءُ لھمیں ھاموشی ءِ تہ ءَ
ایرکپ آں۔ ھُداوند ءِ ساچشت ءِ شھشنابی من ءَ امباز اِیت۔
۹۳۔ ھر یک زھگے وتی لیبی بچکند ءِ تہ ءَ من ءَ ھُداوندی
چھرگ ءَ پیش دار اِیت۔
۹۴۔ ھر یک سوتے کہ من ئِے رودین آں ءُ وتی مھر ءَ ئِے دے آں
منی چُکّ اِنت۔ بلے تو توری اگاں ھجبر سوتے نبشتہ نہ کتگ، تئی زندگی سوتے۔ اِے
چتور سوتے بیت نہ کنت؟
۹۵۔ وھدے کہ سرجمیں زند ھُداوندی نِگاہ ءَ چارگ بیت گڑا
ھرکس بال ءُ پَر رودین اِیت۔
سرشون:
Brilliant Quotes – An App from Google Play Store
0 Comments