تو گوں ائیباں زیبائے

 

 

رجانکار: اُزیر مھرؔ 

انڈیا ءِ یک آپ آروکے ءِ گْور ءَ دو مزنیں مَٹّ اِت اَنت۔ ھر دو مَٹّ آئی ءِ کوپگ ءِ دار ءِ سر ءَ دْرتکگ اِت اَنت۔ چرآھاں یک مَٹّے ءِ تہ ءَ کسانیں تَلے مان اَت بلے دومی مَٹّ بروبر اَت ءُ مدام آپ ئِے سرجمی ءَ رسینگ بوت اَنت۔ چہ آپ ءِ چمّگ ءَ بہ گر داں مالک ءِ لوگ ءِ دپ ءَ اِے الّم ءَ یک مزنیں راھے اَت۔ تَلیں مَٹّ گوں نیم آپ ءَ سرکنگ بوت۔ داں دو سال ءَ اِے ھر روچیگیں کار اَت۔ آپ سرکنگ ءِ کار ءِ تہ ءَ تھنا یکیں مَٹّ گوں پُرّیں آپ ءَ مالک ءِ لوگ ءَ رسینگ بوت۔ سلامتیں مَٹّ وتی سوبمندی ءُ مول ءُ مراد ءِ سرجم کنگ ءِ سر ءَ بیرگ ءَ پھر کنگ ءَ اَت۔ بلے بزّگیں تَلیں مَٹّ وتی ائیب ءِ سر ءَ پشومان اَت ءُ تھنا نیم آپ سرکنگ ءِ سر ءَ دلپروش اَت۔ دو سال ءَ پد، یک روچے پْرُشتگیں مَٹّ آسر ءَ اِے نوبت ءَ سربوت ءُ چمّگ ءِ دپ ءَ آپ آروک ءَ را گْوشت ئِے:

 

من وتی سر ءَ ھجالت آں ءُ چہ تو پھلی لوٹ آں۔

پرچا؟، آپ آروک ءَ جست کُت۔ 

تو چی چیز ءِ ھاتر ءَ پشومان ئے؟

 

اِے گْوستگیں پُرّیں دو سالاں من تھنا نیم آپ ءِ بار سر کُتگ پرچا کہ من ءَ تَلے مان ءُ ھمے تل ءِ سبب ءَ منی نیم آپ راہ ءَ زیان بیتگ۔ منی اِے ائیب ءُ نزوری ءِ سبب ءَ ترا سک باز جکانسری کنگ کپ ایت ءُ ترا تئی جھد ءِ تیوگیں مُز نہ رس ایت۔

پُرشتگیں مَٹّ ءَ دارئینت۔

 

آپ آروک ءَ پد ءَ گوں جوزگے گْوشت:

اِے ساھت ءَ من لوٹ آں کہ تو چہ چمّگ ءَ بہ گر اں مالک ءِ لوگ ءِ راہ ءِ سر ءِ زیبداریں پُلّاں بِچارئے۔

انچوش کہ گْوشگ بیتگ دیم پہ جھل کوھاں پرشتگیں مَٹ ءَ راھسر ءِ زیبدار ءُ جنگلی پلّ چار اِت اَنت کہ گوات ءِ تہ ءَ شیکو ورگ ءَ اِت اَنت ءُ روچ ءِ رُژن ءَ درپشگ ءَ اِت اَنت۔  راہ ءِ گڈسر ءَ پرشتگیں مَٹ ءَ انگت ءَ ھم نا وشی مار اِت پرچا کہ آئی ءِ نیم آپ رِتکگ اَت ءُ انچوش پد ءَ آئی ءَ وتی بے سوبی ءِ سبب ءَ چہ آپ آروک ءَ پھلی لوٹ اِت۔

 

آپ آروک ءَ مَٹّ ءَ را گْوشت:

تو چیزے کِمار کُتگ کہ تھنا تئی نیمگ ءِ راہ ءِ سر ءَ پُلّ رُستگ نَے کہ دومی نیمگ ءَ؟

من ھر وھد تئی ائیب زانتگ اَنت ءُ چرائی ءَ سیت چِست کُتگ۔من پُلّانی توم تئی راہ ءِ نیمگ ءَ کِشتگ اَنت ءُ ھر روچ تو کہ چہ چمگ ءَ واتری ءِ وھد گوستگ ئے، تو آھاں آپ داتگ۔ ھمے سبب ءَ گوستگیں دو سال ءَ من اِے زیبداریں پُلّ زرتگ آں ءُ وتی مالک ءِ ٹیبل سینگار اِتگ۔تو اگاں چوش مہ بیتین ئے، گڑا بید ء تو من اِے لائک نہ بیتگ اِت آں کہ آئی ءِ لوگ ڈولدار ءُ براھدار کُتیں۔  

 

کِسّہ ءِ دورنت:

مئے تہ ءَ ھرکسی وتی ائیب ءُ نزوری اَنت۔ گپ تھنا ھمیش اِنت کہ دلپروش بیگی نہ اِنت بلکیں اِے چیز وتی تاکت جوڑ کنگی اِنت ءُ دیمتر ءَ جنزگی اِنت پرچا کہ تو گوں ائیباں زیبدار ئے۔۔۔۔