دھکان ءُ کَنگ

رجانکار: اُزیر مھرؔ

وھدے کہ دھکان ءَ دیست کہ آئی ءِ نوک کِشتگیں مکّئی ءِ کِشار ءَ کونج آدْرو کنگ ءَ اِت اَنت گڑا یک بیگاھے آئی ءَ تاوان دیوکیں مُرگانی ھاتر ءَ وتی مُلک ءِ تہ ءَ دامے چیر کُت۔ دومی روچ ءَ وھدے کہ آ دام ءِ چارگ ءُ تپّاسگ ءَ شُت داں دیست ئِے کہ دام ءِ تہ ءَ کونجانی رم ءَ ھوار یک کَنگے اوں دام ءَ آتکگ۔

" گوں تو دزبندی کن آں،  من ءَ یل دئے۔"

 کَنگ ءَ کُوکّار ءُ جَگّا کُت:

 " من تئی کِشتگیں مکّئی نہ وارتگ آں ءُ نَے کہ من ترا نُکس ءُ تاوانے داتگ۔ من یک بزّگیں کودکیں کَنگے آں، انچوش کہ تو وت سرپد بیت کن ئے من یک پرمان منّوک ءُ وپاداریں مُرگے آں۔ من وتی پِت ءُ مات ءِ اِزّت ءَ کن آں ءُ پرماناں مَنّ آں۔ من۔۔۔۔۔۔""

دھکان ءَ آئی ءِ گپّ نیم بُندگ کُت ءُ گْوشت:

 " بیت کنت ھرچی تو گْوشتگ راست اِنت بلے من پہ سدّکی گْوشت کن آں کہ من ترا تاوان دیوکیں مُرگانی رَم ءَ منی کِشارانی آدْرو کنگ ءَ گِپتگ ءُ نی ترا ھماھانی ھمراھی ءِ مُزّ الّم رس اِیت کہ تو گوں آھاں گِرگ بیتگ ئے۔"

درونت: مردم چہ وتی نیاد ءُ مجلساں زانگ بنت۔

سَرشون:

The Farmer And The Stork

From the book 100 Moral Stories

Compiled by: Akramulla Syed

   http://www.islamicoccasions.com