گُشتن: زندگی کُداماں گِپتگیں کِسّھے (اولی بھر)

 

ولیم شیکسپیئر

 

رجانکار: اُزیر مھرؔ

 

 ۱۔ ھما کار کہ گوں شَرّی ءُ اِنان ءَ کنگ بنت، آ چہ تُرس ءَ رکّ اَنت۔

۲۔ اولی رند ءَ گوں سُبکیں گام ءَ بُرزیں کوھاں سرکپگ لوٹ اِیت۔

۳۔ اینچو ھم بے دل مہ بئے۔ بلے وتی زانت ءَ بِلّ کہ تئی راھشون بیت۔ وتی کُرتن ءَ وتی گُشتن ءِ ءُ وتی گُشتن ءَ وتی کُرتن ءِ ھمدپ بہ کن۔

۴۔ وشّی ءُ کار ساھتاں کوتاہ سھرا کن اَنت۔

۵۔ باج بُرتگیں چیز کُتگیں کار اَنت۔ ارواہ ءِ وشّی کار ءِ کنگ ءِ تہ ءَ اِنت۔

۶۔ کمے وھد ءَ پد تو تپاوت ءَ دربرئے، دستے ءِ گِرگ ءُ ارواھے ءِ سانکلاں بندگ ءِ نازُرکیں تپاوت ءَ۔

۷۔ تو مھرم ءُ آشنا بہ بئے بلے ھِچّ وڑ ءَ بے پکرات مہ بئے۔

۸۔ وتی ھیالاں ھِچّ زبان مہ دئے۔

۹۔ من اِے شَرّیں درونت ءِ سان ءَ چو نگھپان ءَ وتی دل ءِ تہ ءَ جاہ دے آں۔

۱۰۔ مھر دْرستاں بہ کن، بیسہ لھتیں مردمانی سر ءَ بہ کن، ھرابی گوں کس ءَ مہ کن۔

۱۱۔ ھورکیں رزان بُرز تِریں توار ءَ ودی کنت۔

۱۲۔ دُژمن ءَ چرائی ءِ جند ءَ گیشتر تاکت ور زانگ جْوان تِریں کار اِنت۔

۱۳۔ ھما چیز کہ رکّینگ بیت نہ کنت آئی ءِ بابت ءَ واہ ءُ زاری کنگ یا تُرسگ چُکّی ائیبے۔

۱۴۔ وھدے کہ گم کاینت، گڑا یک یک ءَ نیا اَنت بلکیں لشکر ءَ کاینت۔

۱۵۔ ھرجاہ ءَ ھرچیزے کہ یکجاہ ءُ ھوار کنگ بیگ ءَ اِنت چرے ھواری ءَ ھِچّ جتائیں آسرے درنئیت۔

۱۶۔ یک شَرّیں پیرمردیں واجھے۔ آ درّائینت اِیت کہ انچوش گُش اَنت وھدے کہ اُمر زور ءَ اِنت، ھوش ڈن ءَ اِنت۔

۱۷۔ اُمر آئی ءَ را پژمُردہ کت نہ کنت ءُ نئیکہ دود ءُ ربیت آئی ءِ بے کساسیں چوتاری ءَ را سِرتگ کُت کن اَنت، دگہ جنین دم بر اَنت۔

۱۸۔ منی اُمر چو گھگیریں زمستان ءَ سارت اِنت بلے مھروان اِنت۔

۱۹۔ واھشت باید اِنت گوں تُرند تِریں چیزے ءَ جوڑ کنگ بہ بیت۔

۲۰۔ وھدے کہ آ دلیرے بیتگ من آئی ءِ شرپ کتگ۔ بلے ھردیں کہ آ مزنی ءِ واھگدار بیتگ من کُشتگ۔

۲۱۔ واھگدار بیگ ءِ ایوکیں جوھر وابے ءِ ساھگ اِنت۔

۲۲۔ دانائیں پِت ھما اِنت کہ وتی جند ءِ چُکّ ءَ زانت۔

۲۳۔ مات ءُ پِت ءِ توار ھُداوند ءِ توار اِنت پرچا کہ مات ءُ پِت پہ چُکّاں بھشت ءِ بدل اَنت۔

۲۴۔ نامرد وتی مَرگ ءَ پیش باز رند ءَ مِر اَنت؛ مَرد تھنا یک رندے مَرگ ءِ تام ءَ چَش اَنت۔

۲۵۔ مَرگ بیمّناکیں چیزے۔

۲۶۔ چہ مُجّتی بے جوزگی گردگ ءُ شوھازگ ءَ من مَرگ ءِ دست ءَ زنگ گِرگ ءَ شرتر لیک آں۔

۲۷۔ مَرگ ءِ سمار دوستدار ءِ چینڈُک پاچگ ءِ پیم ءَ اِنت کہ تورین اِیت بلے دل ئِے لوٹ اِیت۔

۲۸۔ مئے تالِہ استارانی تہ ءَ نہ اِنت بلکیں مئے جند ءِ تہ ءَ اِنت۔

۲۹۔ منی تاج ءَ دلجمی گُش اَنت، ھما تاج کہ کزا بادشاہ چرائی ءَ وشنود بہ بنت۔

۳۰۔ جتائی یک سکیں شیرکنیں گمے۔

۳۱۔ دوزہ ھورک اِنت ءُ دْراھیں شیتان اِد ءَ اَنت۔

۳۲۔ اَے شراب ءِ موجریں ارواہ، اگاں ترا پہ دیگ ءَ نام نیست، گڑا مارا بِلّ کہ ترا شیتان بہ گْوش اِیں۔

۳۳۔ وتی مول ءُ مراد ءِ ھاتر ءَ شیتان چہ وتی نَسک ءَ سرشون دات کت کنت۔

۳۴۔ مردم کہ ھرابی کن اَنت، اِے ھرابی چراھاں پد اوں زندگ بیت؛ شَرّی گیشتر آھانی ھڈّانی پجّیگ ءَ کَلّ کنگ بیت اِنت۔

۳۵۔ چہ ھوڈیں دانا بیگ ءَ دانائیں ھوڈ بیگ گھتر اِنت۔

۳۶۔ ھما کُتہ کاری کہ من ءَ پریشان کنت ءُ پہ وت ءَ پندے برگ پرما اِیت چریشی ءَ من ھمے گھتر لیک آں کہ یک ھوڈے من ءَ بہ کندین اِیت۔

۳۷۔ دلیری منی دوست بہ بئے۔

۳۸۔ ھُداوند ءَ ترا یک گوناپے داتگ، ءُ تو پہ وت ءَ دگرے جوڑ کن ئے۔

۳۹۔ جاھلی ھُدا ءِ لانت اِنت؛ اِلم ءُ زانت ھما بانزل اِنت کہ چریشی ءِ سبب ءَ ما بال کن اِیں ءُ بھشت ءَ رو اِیں۔

۴۰۔ ھُداوند، ھُداوند، ما پیر مرد چینچو اِے دروگ ءِ ھرابی ءِ شِزاوار اِیں۔

۴۱۔ نی دْراھیں توسیپ ءُ ستا پہ ھُداند ءَ اَنت کہ سِتک داریں ارواہ تھاری ءَ رُژن ءُ دل ایکیمی ءَ تسّلا دیان اَنت۔

۴۲۔ اَے ھُدا، اَے ھُدا، من ءَ اِے دنیا ءِ دْراھیں چِست ءُ ایر چینچو دم برتگ، سِرتگ، بے لزّت ءُ بے نَپ گندگ ءَ کاینت۔

۴۳۔ شوھاز کُتگیں مھر شَرّ اِنت بلے بے شوھاز ءَ داتگیں چدوشَرتر اِنت۔

۴۴۔ وتی جیڑہ ءُ جنجالانی سگّگ چہ دگہ جیڑھانی نیمگ ءَ بال کنگ ءَ  گھتر اِنت کہ ما اِش نہ زان اِیں۔

۴۵۔ چہ مزنی ءَ دلوارگ مہ بئے: لھتیں مردم مزن ودی بنت، لھتیں مزنیں باج بر اَنت ءُ کَٹّ اَنت ءُ لھتیں مردمانی سر ءَ مزنی آرگ بیت۔

۴۶۔ دروگیں دیم باید اِنت ھما چیز ءَ چیر بہ دنت کہ دروگیں دل ئِے زانت۔

۴۷۔ وتی اندر ءَ برو، باتن ءِ در ءَ بہ ٹُکّ ءُ وتی دل ءَ جست کن کہ آ چی زانت۔

۴۸۔ آ مردم ءَ کَے داشت کُت کنت کہ دل ءَ مھر ئِے بہ بیت ءُ ھمے مھر کنوکیں دل ءَ ھمّت کہ مھر ءَ نامدار کنت؟۔

۴۹۔ گال، گال، تھنا گال ھِچّ پرواہ نیست کہ چہ دل ءَ درکاینت۔

۵۰۔ لبز بید ء ھیال ءَ ھجبر بھشت ءَ نہ رو اَنت۔

۵۱۔ زند ءَ ھر مردم دوست دار اِیت؛ بلے آریپیں مردم شَرپ ءَ چہ زند ءَ گیشتر دوست دار ایت ءُ گرانبھا لیک اِیت۔

۵۲۔ اُمیت ءُ واھگ دْراھیں گمانی جَڑ اَنت۔

۵۳۔ من گْوش آں جاھلی ءَ ابید دگہ ھِچّ تھاری نیست۔

۵۴۔ ما ھما بئیں کہ ھما جوڑ کنگ بیتگ اِیں۔

۵۵۔ مارا کار ناں بلکیں ھما کار ءِ جھد بھمانگ کنت۔

۵۶۔ ھِچّ چیز شَرّ یا ھراب نہ اِنت بلے جیڑگ آئی ءَ را چوش جوڑ کنت۔

۵۷۔ پہ مزنیں کارے ءِ شرکنگ ءَ کمے ھراب بہ کن۔

۵۸۔ کُتگیں کار نہ کُتگین نہ بیت۔

۵۹۔ من شوکیں زندے گوازین آں۔

۶۰۔ زند انچوش گران ءُ جنجال اِنت انچوش کہ دوبر گُشتگیں کِسھے کہ وابینگیں مردم ءِ بے تھمبلیں گوشاں پھریگ بہ کنت۔

۶۱۔ زند یک جُنزوکیں ساھگے ءَ ابید ھچّے نہ اِنت، یک نزورے اداکارے کہ وتی وھد ءَ تلو ءِ سر ءَ داب ءُ کرام کنت، بیزار بیت ءُ پد ءَ ھِچّ توار ئِے اِش کنگ نہ بیت۔

۶۲۔ منی ھوش ءُ سما ءِ ھزاراں زُبان اَنت ءُ ھر یک زبانے ھزاراں کِسّہ کار اِیت۔

۶۳۔ مئے زند ءِ کُدام یک انچیں ھورتوریں کِسّھے کہ شَرّی ءُ ھرابی ءَ یکجاہ گِپتگ۔

 

سرشون:

William Shakespeare Quotes- An Application from Google Play Store