زندگی کُداماں گِپتگیں کِسّھے(گُڈّی بھر)

 

ولیم شیکسپئیر

 

رجانکار: اُزیر مھرؔ

 

۱۔ منی ڈاٹاری چو زِر ءَ بے گواز اِنت ءُ منی مھر چو دریا ءَ جُھلانک اِنت۔ من امینچو گیش کہ ترا دیان اِش، من ءَ ھردو بے کساس ءَ رس اَنت۔

۲۔ وت مھری اینچو ھرابیں گناھے نہ اِنت منی وپاداریں بیلی اینچو کہ وت ڈالچاری۔

۳۔ تو اگاں مھر ءِ زبان ءَ گپ جنگ لوٹ ئے گڑا جھلیں توار ءَ گپ بہ کن۔

۴۔ راستیں مھر ءِ مُدت ھجبر یک پیم ءَ نہ بیتگ۔

۵۔ بھشت ءِ مھر مردم ءَ بھشتی جوڑ کنت۔

۶۔ ھما مردم کہ وتی مھر ءَ پیش نہ دار اَنت، آ مھر نہ کن اَنت۔

۷۔ یک ھوڈیں مردمے وت ءَ را دانا لیک اِیت، بلے یک دانائیں مردمے وت ءَ را ھوڈے زانت۔

۸۔ دنیا ءِ دْراھیں تلو ءِ سر ءَ سرجمیں مردین ءُ جنین تھنا اداکار اَنت؛ آھانی وتی روگ ءُ آیگ ءِ وھد ءُ پاس اَنت؛ ءُ یک مردمے وتی اداکاری ءِ وھد ءَ بازیں؛ بزاں ھپت اُمر ءِ مردمانی کِردار ءَ پیش کنت۔

۹۔ آ جنک بِلّے ھُردُکینے بلے پد ءَ اوں بیمّناک اِنت۔

۱۰۔ وائے من باتوں کہ جنینے آں، بے دوست ءُ بے امیتیں جنینے آں۔

۱۱۔ بلے اَے منی دوست گوں دگرے ءِ دیدوکاں وشّی ءِ چارگ چینچو ھرابیں چیزے ۔

۱۲۔ بیا اِت شرپداریں واجھاں، من ءَ امیت اِنت کہ ما بے مھری ءُ زُلم ءِ سرجمیں کدّہ ءَ ایر بر اِیں۔

۱۳۔ مردمے ءِ واک ءُ تاکت ءَ گیشتر کن، آ وت ءَ را چہ ھُداوند ءَ بُرزتر لیک اِیت۔

۱۴۔ ماھیگ آپ ءِ تہ ءَ  ءُ مردم زمین ءِ سر ءَ زندگ اَنت؛ مزنیں ساھدار کسانیں ساھداراں پِلک اَنت۔

۱۵۔ گپّاں ھرکسی گوش بہ دار بلے وتیگاں بس لھتیں جاھاں بہ گْوش۔

۱۶۔ من ھر ھما مردم ءِ ستا ءَ کن آں کہ منی ستا ءَ کنت۔

۱۷۔ من ءَ بِلّ کہ ترا امبازوں تھلیں جنجال ءُ بد بھتی پرچا کہ دانائیں مرد گْوش اَنت کہ اِے درستاں چہ سوھویں نوبت اِنت۔

۱۸۔ جنین چُکّ ھِچّ نہ لوٹ اَنت بید ء جود ءَ  ءُ وھدے کہ آھاں جود رس اِیت، آ ھرچیز ءَ را لوٹ اَنت۔

۱۹۔ مردینانی سوگند جنینانی بے وپائیاں۔

۲۰۔ وشّ نامی بے کار ءُ درستاں گیش دروگیں بوج ءُ بارے کہ گیشتر بے بودشت ءُ شرّی ءَ رس اِیت ءُ بے کرزگ ءَ روت ءُ گار بیت۔

۲۱۔ اَے جنک وتی رَکّاں چُشیں تَژن ءُ ریشکند ھیل مہ دئے پرچا کہ تئی رَکّ پہ بوسگ ءَ جوڑ کنگ بیتگ اَنت، نیکہ پہ چُشیں ملنڈ ءُ بے شرپی ءَ ۔

۲۲۔ چُشیں مردم مُچّ اِنت کہ چہ سر ءِ ھوش ءَ سر ءِ مید اِش گیشتر اَنت۔

۲۳۔ ما ھردیں کہ ودی بئیں ما گِریو اِیں کہ ما ھوڈیں مردمانی مستریں تلو ءِ سر ءَ اتکگ اِیں۔

۲۴۔ جنین بگندئے کَپ اَنت وھدے کہ آھانی مردینانی تہ ءَ ھاٹیگ مان نہ بیت۔

۲۵۔ اگاں ساز ءُ زیمر مھر ءِ وردن اِنت گڑا تالان ئِے کنان کن۔

۲۶۔ زمین ءَ را پہ ھما مردماں زیمرے ھست کہ اِش کُن اَنت۔

۲۷۔ ھما مردم کہ ناں وتی تہ ءَ ساز ءُ زیملے دار اِیت ءُ نئیکہ گوں شیرکنیں زیلّاں جنزان کنت،  آ یاگی، دگاباز ءُ بربادیں مردمے۔

۲۸۔ ءُ مئے اِے زندگی چہ اُلسّی دوارجاہ ءَ ابید، درچکانی تہ ءَ زُبان، تچوکیں کَورانی تہ ءَ کتاب، سِنگانی سر ءَ واز ءُ ھرچیز ءِ تہ ءَ شَرّی شوھاز اِیت۔

۲۹۔ ابرم ءَ درآمدیں مردم وتی کالب ءِ تہ ءَ جاہ داتگ اَنت۔

۳۰۔ ابرم ءِ یک سمارے تیوگیں جھان ءَ مھرم کنت۔

۳۱۔ سَے ساھت باز پیسر چہ یک ملٹے ءِ باز دیر بیگ ءَ گھتر اِنت۔

 ۳۲۔ ھرکس وتی جند ءِ روِشت ءِ آسرالاں باید اِنت گوں سبر ءُ اوپار بہ سگّ اِیت۔

۳۳۔ من ءَ منی کبا ءَ بہ دئے ءُ تاج ءَ منی سر ءَ بہ دئے؛ منی اندر ءَ ابدمانیں واھگ چَول جن اَنت۔ 

۳۴۔ ھرکس ءَ را ھِچّ نیست آئی ءَ را ھِچ وڑیں چیزے ءِ زیان بیگ ءُ ببا دیگ ءِ ترس چاگرد کت نہ کنت۔

۳۵۔  چینچو نیزگار اَنت ھما مردم کہ سبر ءُ اوپار اِش نیست، کجام زِھم ءُ ٹپ اَنت کہ وھد ءُ پاس ءَ ابید کدی دْراہ بیتگ اَنت؟

۳۶۔ من گوں وتی پسّو ءَ تئی وشّ ءُ رازیگ کنگ ءِ پابند نہ آں۔

۳۷۔ اگاں تئی چمّاں ارس مان اِنت گڑا انّی شلینگ ءَ تیار اِش بہ بئے۔

۳۸۔ بے سریں اڑ ءُ کُڑ ءِ تہ ءَ ھِچّ  راستیں دلیری نیست اِنت۔

۳۹۔ ھر نِگاہ ءَ بِلّ کہ پہ وت ءَ سُھل ءُ تران کنت ءُ ھِچ کس ءِ سر ءَ باور نہ کنت۔

۴۰۔ انچوش کہ چول تیاب دپ ءَ پْرُش اَنت، مئے ملٹ ءُ دمان ھم ھمے پیم ءَ گُشادی ءَ وتی آسر ءَ رس اَنت۔

۴۱۔ وتی زبان ءَ کمّے لگام بہ دئے چو مہ بیت کہ تو وتی بھت ءُ تالِہ ءَ تاوان بار بہ کن ئے۔

۴۲۔ شَرّیں شَکّ دانائیں مردم ءِ راہ ءِ رُژن گْوشگ بیت۔

۴۳۔ دْرستاں چہ ھترناک تِر ھما تما اِنت کہ مارا سواب ءِ دوست دارگ ءِ ھاتر ءَ گُناھے سر ءَ دنت۔

۴۳۔ ناں کہ وام زیروک ءُ نَے کہ وام دیوکے بہ بئے۔

۴۴۔ ھِچّ نہ کن ئے ھِچّ نہ بیت۔

۴۵۔ اَنّی مئے ناوشی ءُ بے کراری ءِ زمستان اِنت۔

۴۶۔ اَے ھُداوند من ءَ گنوک بیگ ءَ مئیل، بے سار بیگ ءَ مئیل او منی دوستیں ھُدا؛ من ءَ ھوش ءُ سار ءَ بہ کن؛ من بے سار نہ باں۔

۴۷۔ او دوست من وَ تھنا اِزم ءِ رندگیری کُتگ۔

۴۸۔ اَے بیلی بِچار دروگ ءُ دو پوستی ءَ سر زاھر ءَ وت ءَ را چونیں شوکیں گوناپے داتگ۔

۴۹۔ لھتیں مردم گوں گُناھاں بُرز ءُ بلند بنت ءُ لھتیں گوں سواباں جھل ءَ کپ اَنت۔

۵۰۔ شَکّ مدام کسورواریں مجگ ءِ سر ءَ میلانک بیت۔

۵۱۔ شھد ءُ زیبائیں رھمدلی بوھیری ءِ اسل چیدگ اِنت۔

۵۲۔ گنوک، آشِک ءُ شائر یکیں ھیال ءِ مردم اَنت۔

۵۳۔ پہ تو دُزّے ءِ گرگ ءِ دْرستاں چہ ایمنیں وڑ ھمیش اِنت کہ آئی ءِ دست ءَ بہ گر  ءُ آئی ءَ را پیش بہ دار کہ آ کَے اِنت ءُ چہ تئی نیاد ءُ مجلساں چی چیز دُزّی کنت۔

۵۴۔ چُشیں ھِچّ اِزم نیست کہ مجگ ءِ جوڑشت ءَ دیم ءِ سر ءَ بہ شوھاز اِیت۔

۵۵۔ آ مردم گْوش اَنت کہ کرامات گوست ءُ شُتگ اَنت۔

۵۶۔ تھنا یک نِزورے ءَ دست دیگ، پاد کنگ ءَ کمک کنگ بس نہ اِنت، بلے چرآئی ءِ پاد کنگ ءَ رند ھم وتی کمک ءِ دراں پرآئی ءَ پچ بہ کن۔

۵۷۔ جست ھمیش اِنت کہ بہ بیت یا مہ بیت۔ باریں اِے شرتر اِنت  کہ مجگ تالِہ ءِ تیلانک ءُ کھرمانیں تیراں بہ سگّ اِیت، یا جنجالانی دریا ءِ بگیر ءَ سلاھاں بہ زیر اِیت ءُ آھانی دیمپان بہ بیت ءُ آسر اِش بہ کنت۔  

۵۸۔ بے کراری ھما سر ءِ تہ ءَ اِنت کہ تاج ئِے سر ءَ اِنت۔

۵۹۔ ما ِے زان اِیں کہ ما کے اِیں، بلے اِے نہ زان اِیں کہ ما چی بیت کُت کن اِیں۔

۶۰۔ میزاں میزان ءَ گوں دانائی ءَ۔ آ ھر تیز تچوکیں مردم ءَ بھمانگ کن اَنت ءُ دیمتر ءَ درکاینت۔

۶۱۔ ھرچی کہ گْوستگ آ یک بندات ءُ سردانکے بیتگ۔

۶۲۔ مئے ایمنی چو ڈلیں کوہ ءُ اگاراں مُھکم اوشت اِیت۔

۶۳۔ ھِچّ میراس چو دلپھکی ءُ ایمانداری ءَ ازگار نہ اِنت۔

۶۴۔ نیزگار ءُ دلجمیں مردم ازگار اِنت، بے کساس ازگار اِنت۔

۶۵۔ من چہ ھرابیں سبباں ھِچّ زَرّ کمائینت کُت نہ کن آں۔

۶۶۔ پہ وتی بدواہ ءَ تندور ءَ اینچو گرم مہ کن کہ تئی جند تہ ءَ ئِے بہ کپ اِیت۔

۶۷۔ آئی ءَ چینچو شَرّ ونتگ کہ وانگ ءِ ھلاپ ءَ سبب ءُ نیمون بہ دنت۔

۶۸۔ بے کانود ھما اَنت کہ وتی واھگاں وتی کانود جوڑ کن اَنت۔

۶۹۔ منی پھر ءُ شان منی تالِہ ءِ جاورانی پجّیگ ءَ ایرماد بیتگ۔  

۷۰۔ اِنّاں، من سرجمیں سبر ءُ اوپار ءِ درورے باں؛ من ھِچّ نہ گْوش آں۔

۷۱۔ چہ دْرستاں گیش؛ گوں وت ءَ شَرّ ءُ راست بہ بئے ءُ اِے کار انچوش المی ءَ کنگ بہ بیت انچوش کہ شپ روچ ءِ رندگیری ءَ کنت۔ چریشی ءَ پد تو گوں کسّ ءَ رَد بیت کُت نہ کن ئے۔

۷۲۔ تو اگاں مارا کارچ ءُ کنجرے گورچین ئے، گڑا ما ھون ءُ ھونریچ مہ بئیں؟ تو اگاں مارا کِکِّلی کن ئے، گڑا ما مہ کند اِیں؟ تو اگاں مارا زِھر دئے، ما مہ مِر اِیں؟ ءُ تو اگاں گوں ما زُلم ءُ زوراکی یے کن ئے، گڑا ما بیر مہ گِر اِیں؟

۷۳۔ گوں وشّی ءُ کندگاں کْوھنیں کِرچک ءُ کوساں بِلّ کہ درا بنت۔

۷۴۔ گْونڈ گِپت ھوش ءُ زانت ءِ ارواہ اِنت۔

۷۵۔ اگاں شرپ ءِ لوٹ ءُ واھگ کنگ گُناھے، گڑا من دْرستاں چہ مستریں مجرمے آں۔

۷۶۔ تو اگاں وھد ءِ تومانی تہ ءَ دیست کت ءُ اِے گْوشت کت کن ئے کہ کجام دانگ رُد اِیت ءُ کجام نہ رُد اِیت، گڑا گوں من گپ بہ کن۔

 ۷۷۔ من وھد زوال کُتگ ءُ نی وھد من ءَ زوال کنگ ءَ اِنت۔

۷۸۔ ما گوں وھد ءَ بندوک اِیں، ءُ اگاں وھد مارا الوداع کنت مئے کِسّہ ھلاس بیت۔

۷۹۔ ھمامردم ءِ کہ سر چکرّگ ءَ اِنت آئی ءِ ھیال ءَ دنیا ءَ ھم انچو گِرد گِرد ءَ ترگ ءَ اِنت۔

۸۰۔ داں چینچو دور ءَ یک کسانیں مومے وتی روژن ءُ جڑشک ءَ تالان کت کنت، ءُ ھمے ہیم ءَ یک نیکیں کارے داں کجام ھدّ ءَ اِے ناشریں دنیا ءَ درپش اِت کت کنت۔  

۸۱۔ اِے دنیا ءِ ربیت ھمیش اِنت کہ چہ نِھاد ءَ بہ رَکّ،  ءُ تو گوں ایشی ءَ دوچار کپ ئے۔

۸۲۔ تھل ءُ جنجالیں پیری ءُ جوانی یکجاہ پیم بیت کت نہ کن اَنت؛ جوانی گوں وشّیاں سریچ اِنت، ءُ پیری ساٹگ ءُ ھیالداری ءَ چکار اِنت۔

 

 

سرشون:

William Shakespeare Quotes- An Application from Google Play Store