رجانکار: اُزیر مھرؔ   یک بادشاھے ایرانی گُلامے ءِ ھمراہ یدّار ءَ سوار اَت۔ گُلام ءَ اِے سپر ءَ پیسر ھجبر دریا نہ دیستگ اَت ءُ آئی ءَ دریا ءِ واری ءُ تگلیپی ءِ بابت ءَ نہ زانتگ بیتگ پمیشکا آئی ءَ گریوگ ءُ کوکّار کنگ بندا…

رجانکار: اُزیر مھرؔ   یک رندے یک بادشاھے ءَ ھمے شَور کُت کہ وتی لھتیں کارندھاں گْوشت ئِے کہ یک تلاوَگے ءِ ھاتر ءَ کَڈّے گْوج اِت۔ وھدے کہ آھاں کڈّ گْوتک، گڑا بادشاہ ءَ وتی اُلسّ ءِ دیم ءَ جار پِرّینان ءَ درّائینت کہ: …

رجانکار: اُزیر مھرؔ   یک وھدے ءِ گپّ اِنت کہ یک بادشاھے ماں وژھال ءُ آسودگیں مُلکے ءَ واجھی کنگ ءَ اَت۔ یک روچے آ پہ سیل ءُ سواد ءِ ھاتر ءَ وتی مُلک ءِ دوریں ھند ءُ جاھے ءَ شُت۔ وھدے کہ آئی ءَ وتی شاھی کلات ءَ واتر کُت …

Originally written in Balochi by: Ghani Parwaz Translated into English by: Uzair Mehr   After reaching the age of adulthood,  she was feeling her life immensely vapid. It seemed as if along with her childhood, h…